Putzeys, Paul (1897-1983)
Scheikundige en apotheker geboren op 18 oktober 1897 en overleden op 20 maart 1983 in Leuven.
Biografie
Paul Putzeys werd geboren op 18 oktober 1897 in Tienen. Hij deed zijn middelbare studies aan het Onze-Lieve-Vrouw-College van Tienen. Omdat door de Eerste Wereldoorlog, de Universiteit van Leuven gesloten was, studeerde hij scheikunde aan de plaatselijke nijverheidsschool. Na de oorlog studeerde hij farmaceutische wetenschappen aan de KUL. Vervolgens begon hij onder leiding van P. Bruylants aan zijn doctoraat over de atoommassa van Seleen. Na het behalen van de titel doctor in de wetenschappen, vertrok hij naar Harvard, als C.R.B-fellow. [1] Hij werkte hier onder Th.W.Richards, winnaar van de Nobelprijs in 1914. Bij zijn terugkeer naar België werd Putzeys benoemd tot docent. Hij doceerde analytische chemie in de beide taalstelsels aan het Farmaceutisch Instituut. Vanaf 1927, bij zijn benoeming tot hoogleraar, gaf hij eveneens physiologische chemie in het Nederlands aan de beide kandidaturen geneeskunde. En in 1932 doceerde hij medische chemie aan het Farmaceutisch Instituut in beide taalstelsels. In 1936 was hij na het overlijden van Louis Michiels enkele maanden ad-interim titularis van de leerstoel Analytische Chemie aan het Institut de Chemie. In 1947 werd hij door het Institut de Chimie belast met het creëren van een vakgroep biochemie en een laboratorium aan de Faculteit Wetenschappen aan de KUL. Hij stopte dan ook met het doceren van de cursus analytische chemie en werd titularis van de cursussen biochemie in beide taalstelsels. Deze cursussen werden enkel gedoceerd in de 2de licentie. [2] Hij werd toegelaten tot het emeritaat in 1968.
Putzeys werd op 13 september 1941 werkend lid aan de Académie royale des sciences des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique - Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en bestuurder in 1952. Putzeys was een van de stichtende leden van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Geneeskunde. In 1941 besloot hij om over te schakelen naar de Klasse Wetenschappen aan de KVAB, zijn interesse was immers verschoven in de richting van de biochemie. Aan de KVAB was hij eveneens lid van de Commissie voor het J. Gillisfonds. [3] Daarnaast was hij ook lid van de Bestendige Commissie voor de geschiedenis der wetenschappen. [4] In 1951 was hij medestichter van de Belgische Vereniging voor biochemie en moleculaire biologie. Ook was hij lid van verschillende buitenlandse wetenschappelijke genootschappen en instellingen namelijk: American Chemical Society, Faraday Society, Société de chemie biologique. Wegens gezondheidsredenen was hij de laatste jaren niet langer in staat om de vergaderingen aan de KVAB bij te wonen. [5] Hij overleed op 20 maart 1983 te Leuven.
Werken
Het bezoek aan twee laboratoria in de jaren ‘30 had een grote impact op zijn research, namelijk het laboratorium Carlsberg in Kopenhagen en het Scheikundig Instituut in Uppsula in Zweden. Hij verliet immers het studiegebied van de anorganische chemie en wijdde zich vanaf dan aan de chemie van de proteïnen.[6] Hier leerde hij werken met de nieuwe methode van Tiselius, de elektroforese: daar wordt de migratiesnelheid van de proteïnen in een uniform elektrisch veld gemeten. De belangrijkste twee onderzoeksthema’s van hem waren dan ook : het bepalen van het moleculair gewicht van de proteïnen en de studie van de elektroforese. [7] Op grond van zijn navorsingswerk werd hem de G.Bruylantsprijs en ook de Jan Stasprijs toegekend. [8]
Publicaties
- [Lijst met publicaties Website Libis KUL http://opac.libis.be/F/NYT8CNBKVHXAV5272TY4F79MT3G8YYYM1E3TKGMNPGTBJPA4HJ-41481?func=find-acc&acc_sequence=003820112] geconsulteerd op 18/05/2010 om 16u.
- met Bouckaert Louis., ‘’The ionization of proteins 1’’, Standaard, Antwerpen, 1942, 28 p. In: ‘’Verhandelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België: Klasse der Wetenschappen’’; vol. 4: 3.
- met Smets,G., “Leopold Ruzicka”, In: ‘’Jaarboek van de Koninklijke Academie
van België’’, 39, 1977, p. 380-386.
- met Brosteaux, J., , “The Scattering of Light in Protein Solutions”, In: ‘’Transactions of the Faraday Society’’, 31, 1935, kol 1314.
- met Richards Theodore W., ‘’The atomic weight of lead from the Belgian Congo’', 1923, pp 2954–2958
- met Van de Walle P., “The influence of electrolytes on the electrophoretic mobility of serum albumin and hoemocyanin”, In: ‘’Trans. Faraday Soc.’’, 1940, 32-38.
- met Mahieu, L., “Heat-Coagulation of Edestin”, In: ‘’Nature 194’’, 1962, 773-774
- met Putzey, M., ‘’Phénomènes ďagrégation dans les solutions ďhémoglobine‘’
Bibliografie
- http://www.md.ucl.ac.be/histoire/putzeys/putzeys.pdf] Website Faculteit Medicijnen geconsulteerd op 18/05/2010 om 11u.30.
- Bouckaert, L.,“In Memoriam Paul Putzeys”, In: ‘’Jaarboek 1983’’, Brussel: KVAB, p. 216-219.
- ‘’Jaarboek 1983’’, Brussel: KVAB.
Nota’s
- ↑ Bouckaert, L.,“In Memoriam Paul Putzeys”, In: ‘’Jaarboek 1983’’, Brussel: KVAB, p. 216-219.
- ↑ [1] Website Faculteit Medicijnen geconsulteerd op 18/05/2010 om 11u.30.
- ↑ ‘’Jaarboek 1983’’, Brussel: KVAB, p. 44.
- ↑ ‘’Jaarboek 1983’’, Brussel: KVAB, p. 278.
- ↑ ‘’Jaarboek 1983’’, Brussel: KVAB, p. 86.
- ↑ [2] Website Faculteit Medicijnen geconsulteerd op 18/05/2010 om 11u.30.
- ↑ Bouckaert, L.,“In Memoriam Paul Putzeys”, In: ‘’Jaarboek 1983’’, Brussel: KVAB, p. 216-219.
- ↑ ‘’Jaarboek 1983’’, Brussel: KVAB, p. 174.
