View source for Sluys, Félix (1875 - 1965)

<div style="text-align:right;">[https://www.bestor.be/wiki/index.php/Sluys,_F%C3%A9lix_(1875_-_1965) FR]</div>
[[category:Wetenschappers]][[category:Geboorte 1851-1875]][[category: Professoren]] [[category:Leden ARB]] [[category:Pathologen]] [[category:Oncologen]] [[category:Radiologen ]] [[category:Geneeskunde]] [[Category:Artsen]]
[[File:Felix Sluys.jpg|270px|thumb|right|Bron: Tekening gemaakt door Anselmo Bucci, 1927, gevonden in de Publieke Grafische en Fotografische collecties van Milaan, Collectie afdrukken Achille Bertarelli.]]

<br/>Sluys was een arts en chirurg, die gespecialiseerd was in de behandeling van kanker met radium en chirurgie. Hij was betrokken bij de verbetering van de behandeling van kanker en de nationale organisatie van kankerzorg. 


===Biografie===

====Loopbaan====

<br/>Sluys studeerde af als arts aan de Universiteit van Bologna. Hij vervolledigde zijn opleiding bij specialisten in Florence, zoals Dr. Gradimigo, en in Groot-Brittannië. Hij werkte in een ziekenhuis op de Troonstraat aan het voormalige Troonplein (het huidige Raymond Blyckaertsplein) in Brussel. Hij was ook de directeur van het Radiuminstituut dat binnen de het Rode Kruis van België werd opgericht in 1923. Deze instelling had een tweeledig doel. Ten eerste wilde het de peperdure radiumtherapie aanbieden aan armere mensen, die toen weinig tot geen vooruitzicht op behandeling hadden. Het instituut probeerde ook nationale samenwerking omtrent de behandeling van kanker, naar Frans voorbeeld, te stimuleren. Een plan om het instituut samen te voegen met de Belgische Nationale Liga voor Kanker van collega-artsen [[Bayet, Adrien (1863 – 1935)|Adrien Bayet]] en [[Depage, Antoine (1862 - 1925)|Antoine Depage]] werd niet gerealiseerd. Een betere samenwerking tussen de twee instellingen werd wel geïnitieerd.

<br/>Sluys was een van de grootste voorstanders van een gecombineerde kankerbehandeling, één waarin zowel chirurgie en bestraling met radium aan te pas kwam, zoals reeds in het buitenland werd gedaan. Sluys observeerde en experimenteerde erop los om tot een gestandaardiseerde behandeling te komen. Hij werkte een model uit waarbij de patiënten eerst bestraald werden, waarna hun tumor geopereerd werd en ze nog meer bestraald werden. Hoewel Sluys besefte dat een uniforme aanpak voor alle vormen van kanker niet mogelijk was, zorgde het uitblijven van een meer efficiënte methode voor frustraties. Wat hem ook ergerde was het feit dat de samenwerking tussen verschillende disciplines, diensten en experten die een verbeterde behandeling vereiste niet evident was. Zo klaagde Sluys vaak over conflicten tussen artsen en chirurgen. 

<br/>Sluys stierf in Brussel in 1965.

====Lidmaatschap en erkenning====

<br/>Sluys zetelde in verschillende nationale en internationale commissies, zoals de Committee on International Units and Measures. Ook werd hij verkozen tot Honorary Fellow van de American Radium Society.

====Varia====

<br/>In zijn vrije tijd, hield Sluys zich graag bezig met kunst, literatuur en muziek. Hij woonde tentoonstellingen en concerten bij en had ook veel contacten, zoals de surrealistische dichter Paul Nougé, binnen het Brusselse culturele milieu. Ook identificeerde, beschreef en analyseerde de arts verschillende schilderijen die aan de Italiaan Monsù Desiderio werden toegekend en onderzocht hun eigenlijke makers. Verder zorgde hij ervoor dat een Poolse verpleegster die tijdens haar werk in zijn Brusselse hospitaal patiënten suste met haar mooi zangstem een zangopleiding kon volgen. Sluys publiceerde en gaf ook lezingen over deze culturele onderwerpen en werd zelfs gezien als een autoriteit. Het is dankzij deze connecties en de goede relaties tussen Italië en België, naast zijn expertise en beheersing van het Italiaans, dat Sluys gekozen werd als arts om de keelkanker van de wereldberoemde Italiaanse componist Giacomo Puccini te behandelen.
 
:<font color="2F4F4F">| ''Om meer te weten te komen over het lot van Puccini, bekijk [[Belgische wetenschappers en artsen en radium: een korte, maar hevige nucleaire affaire]]''.</font>

<br/>De Brusselse kliniek waar Sluys opereerde is intussen afgebroken. Het enige wat er nog naar verwijst, is een gedenkplaat met een portret van Sluys’ meest bekende patiënt, Puccini, ondanks dat de arts de componist niet kon redden.<br/>

{|style"border="0" align="right" valign="bottom" cellpadding=0px cellspacing=10px    
|[[Image:  Puccini.jpg|450x450px|none]] 
|-align="left" valign="top""
|width="100"|'''Gedenkplaat met beeltenis van Puccini''' <small>Bron: ‘Memoirials in Brussels: Giacomo Puccini, Brussels Remembers<https://www.brusselsremembers.com/memorials/giacomo-puccini>, pagina geraadpleegd op 27 januari 2020.</small>
|}


===Publicaties===

Bayet, Adrien, Sluys, Félix en Gaudy, G., Organisation, techniques et premiers travaux de l’Institut du radium de la Croix-Rouge de Belgique, Brussel, Imprimerie médicale et scientifique, 1923.

Sluys, Félix, ‘Traitement radio-chirurgical des tumeurs malignes, Journal de radiologie, 1920, 69-77.

Lijst met niet-medische publicaties op Union Catalogue of Belgian Libraries (Unicat), met zoekterm “Sluys, Felix”, < https://www.unicat.be/uniCat?func=search&uiLanguage=en&query=Sluys%2C+Felix>.


===Bibliografie===

Del Regato, J.A., ‘Anointe Béclère’, in: Journal International Journal of Radiation Oncology, Biology, Physics, 4 (1978), 1069-1079.

Franciosi, Maria Laura, ‘The day when Giacomo Puccini died in Brussels’, Brussels Express, <https://brussels-express.eu/day-giacomo-puccini-died-brussels/>, pagina geraadpleegd op 29 januari 2020.

‘Félix Sluys’, Alma Mater Studiorum Universita Di Bologna: Archivio Storico, <https://archiviostorico.unibo.it/it/patrimonio-documentario/fascicolo-studenti?record=49237>, pagina geraadpleegd op 29 januari 2020.

Giacomo Puccini: Mori Con Liu, Brussel, Lucchesi nel Mondo, 1994.

Van Helsland, Daphné, (Be)stralende geneeskunde: radio- en radiumtherapie als behandeling van kanker in België van 1895 tot 1945, Onuitgegeven masterthesis, KU Leuven, academiejaar 2018-2019.

<references>
</references>