Difference between revisions of "Verzele, Maurice (1923-2008)"
(→Bibliografie) |
(→Werken) |
||
| Line 19: | Line 19: | ||
Verzele was als scheikundige gespecialiseerd in het onderzoek van natuurproducten (hop) en scheidingsmethoden (tegenstroomverdeling en gaschromatografie). | Verzele was als scheikundige gespecialiseerd in het onderzoek van natuurproducten (hop) en scheidingsmethoden (tegenstroomverdeling en gaschromatografie). | ||
Zijn onderzoek werd in 1970 bekroond met de vijfjaarlijkse internationale prijs Felipe Osborne. <ref>"Verzele Maurice", In:''De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden'', Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.316.</ref> | Zijn onderzoek werd in 1970 bekroond met de vijfjaarlijkse internationale prijs Felipe Osborne. <ref>"Verzele Maurice", In:''De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden'', Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.316.</ref> | ||
| + | In 1994 publiceert Verzele ''De milde dood. Zelfdoding en euthanasie'' waarin hij het recht van het individu verdedigt om over zijn eigen leven te beschikken. In 1995 verschijnt de franse vertaling ''La Mort en Douceur''. | ||
<br/> | <br/> | ||
Revision as of 23:13, 12 July 2010
Scheikundige, geboren op 21 januari 1923 in De Panne en overleden op 1 september 2008 in Gent.
Biografie
Verzele werd geboren op 21 januari 1923 in De Panne. Hij promoveerde in 1949 tot doctor in de scheikunde aan de Rijksuniversiteit van Gent.
Zijn academische carrière startte met zijn benoeming tot werkleider in 1946, in 1957 werd hij benoemd tot docent en vier jaar later werd hij hoogleraar aan de Universiteit van Gent. [1]
Hij was directeur van de vakgroep organische chemie aan de Universiteit van Gent.
Op 6 oktober 1971 werd hij benoemd tot corresponderend lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, in 1989 werd hij ere-corresponderend lid.
Hij was ook lid van de Koninklijke Nederlandse Chemische Vereniging en van de Chemical Society. [2]
Hij was mandataris voor het NFWO tussen 1954 en 1957. Aan het NFWO was hij voorzitter, ondervoorzitter en lid van de Commissie voor Anorganische en Organische Scheikunde.[3]
Hij overleed op 1 september 2008 in Gent.
Werken
Verzele was als scheikundige gespecialiseerd in het onderzoek van natuurproducten (hop) en scheidingsmethoden (tegenstroomverdeling en gaschromatografie).
Zijn onderzoek werd in 1970 bekroond met de vijfjaarlijkse internationale prijs Felipe Osborne. [4]
In 1994 publiceert Verzele De milde dood. Zelfdoding en euthanasie waarin hij het recht van het individu verdedigt om over zijn eigen leven te beschikken. In 1995 verschijnt de franse vertaling La Mort en Douceur.
Publicaties
- Catalogus Bib UGent geconsulteerd op 29/06/2010 om 10u24.
Bibliografie
- "Verzele, Maurice", In: De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden, Brussel: Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p. 316.
Nota’s
- ↑ "Verzele Maurice", In: De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden, Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.316.
- ↑ "Verzele Maurice", In:De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden, Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.316.
- ↑ Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek Vlaanderen Tachtigste Jaarverslag 2007.
- ↑ "Verzele Maurice", In:De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden, Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.316.
