Difference between revisions of "Scheys, Ivo Gustaaf (1919-1990)"
m |
|||
| (2 intermediate revisions by one other user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
| + | <div style="text-align:right;">[https://www.bestor.be/wiki/index.php/Scheys,_Ivo_Gustaaf_(1919-1990) FR]</div> | ||
[[category:Wetenschappers]][[category: Geboorte 1901-1925]][[Category:Landbouwkundigen]][[category:bodemkundigen]][[category: Professoren]][[category:Professor aan de KUL-UCL]] | [[category:Wetenschappers]][[category: Geboorte 1901-1925]][[Category:Landbouwkundigen]][[category:bodemkundigen]][[category: Professoren]][[category:Professor aan de KUL-UCL]] | ||
Landbouwkundige en pedoloog, geboren op 14 november 1919 in Houwaart en overleden op 18 augustus 1990.<br/> | Landbouwkundige en pedoloog, geboren op 14 november 1919 in Houwaart en overleden op 18 augustus 1990.<br/> | ||
| Line 5: | Line 6: | ||
Geboren te Houwaart op 14 november 1919 en getogen in het Hageland, studeerde hij, midden de wereldoorlog, in 1943 af als landbouwkundig ingenieur aan het toenmalig Landbouwinstituut. Onmiddellijk na zijn promotie kreeg hij de gelegenheid zich als assistent in te schakelen in het Laboratorium voor Bodemkunde van [[Baeyens, Jozef (1895-1990)|Prof. Baeyens]]. In 1948 werd hij, binnen het [[IWONL|I.W.O.N.L.]], werkleider van de Leuvense groep van het "Centrum voor Bodemkartering", waarvan hij in 1956 adjunct-directeur werd benoemd. Hij had er de leiding van de bodemkartering en de opstelling van de bodemkaarten van o.m. het Hageland, de Zuiderkempen en de Leemstreek.<br/> | Geboren te Houwaart op 14 november 1919 en getogen in het Hageland, studeerde hij, midden de wereldoorlog, in 1943 af als landbouwkundig ingenieur aan het toenmalig Landbouwinstituut. Onmiddellijk na zijn promotie kreeg hij de gelegenheid zich als assistent in te schakelen in het Laboratorium voor Bodemkunde van [[Baeyens, Jozef (1895-1990)|Prof. Baeyens]]. In 1948 werd hij, binnen het [[IWONL|I.W.O.N.L.]], werkleider van de Leuvense groep van het "Centrum voor Bodemkartering", waarvan hij in 1956 adjunct-directeur werd benoemd. Hij had er de leiding van de bodemkartering en de opstelling van de bodemkaarten van o.m. het Hageland, de Zuiderkempen en de Leemstreek.<br/> | ||
| − | In 1955 behaalt hij aan de [[ | + | In 1955 behaalt hij aan de [[Universiteit van Leuven|KU Leuven]] het doctoraatsdiploma met een proefschrift over de "Bijdrage tot de kennis van de Hagelandse bodems en hun productiecapaciteit." In 1957 werd Dr. Scheys Lector benoemd aan het Landbouwinstituut met als eerste leeropdracht "Tuinbouwpedologie" en "Pédologie Horticole". In 1961 werd hij docent, in 1965 hoogleraar en in 1967 gewoon hoogleraar. Zijn leeropdracht breidde uit binnen de Faculteit Landbouwwetenschappen en binnen het in 1960 opgerichte Instituut voor Stedebouw en Ruimtelijke Ordening met de colleges "Bodemclassificatie en -kartering" en "Landbouwaspecten van de Ruimtelijke Ordening".<br/> |
Na het emeritaat van [[Dumon, Amaat (1895-1978)|Prof. Dumon]] in 1965, wordt Prof. Scheys, in het kader van een rationalisatie van de specialisaties, bereid gevonden bijkomend een reeks colleges over de fytotechnie op zich te nemen. Ook aan de U.C.L. is hij buitengewoon hoogleraar voor de cursus van "Pédologie Régionale". In 1984 gaat Prof. Scheys op emeritaat.<br/> | Na het emeritaat van [[Dumon, Amaat (1895-1978)|Prof. Dumon]] in 1965, wordt Prof. Scheys, in het kader van een rationalisatie van de specialisaties, bereid gevonden bijkomend een reeks colleges over de fytotechnie op zich te nemen. Ook aan de U.C.L. is hij buitengewoon hoogleraar voor de cursus van "Pédologie Régionale". In 1984 gaat Prof. Scheys op emeritaat.<br/> | ||
| Line 11: | Line 12: | ||
Met de belangrijke steun die hij genoot bij het [[IWONL|I.W.O.N.L.]], kon hij vanuit het "Centrum voor Bodemkartering" in 1962 het "Studiecentrum voor Tuinbouwgronden" oprichten, waar hij samen met zijn medewerkers, onderzoek uitvoerde op de bodemgeschiktheid. Hij bezat de kunst om het onderzoek, dat leidde tot een ganse reeks doctoraten, te vertalen naar de gebruikers toe binnen de land- en tuinbouwsectoren. Zijn kennis lag aan de basis van de eerste proeven voor grondloze teelt voor witloof. Het was de start voor de massale introductie van de witloofcontainerteelt, de teeltwijze die nadien ook in Nederland en Frankrijk algemeen werd toegepast. In 1982 honoreerde het I.W.O.N.L. deze kennis en inzet met de oprichting van het "Studiecentrum voor Hydroculturen".<br/> | Met de belangrijke steun die hij genoot bij het [[IWONL|I.W.O.N.L.]], kon hij vanuit het "Centrum voor Bodemkartering" in 1962 het "Studiecentrum voor Tuinbouwgronden" oprichten, waar hij samen met zijn medewerkers, onderzoek uitvoerde op de bodemgeschiktheid. Hij bezat de kunst om het onderzoek, dat leidde tot een ganse reeks doctoraten, te vertalen naar de gebruikers toe binnen de land- en tuinbouwsectoren. Zijn kennis lag aan de basis van de eerste proeven voor grondloze teelt voor witloof. Het was de start voor de massale introductie van de witloofcontainerteelt, de teeltwijze die nadien ook in Nederland en Frankrijk algemeen werd toegepast. In 1982 honoreerde het I.W.O.N.L. deze kennis en inzet met de oprichting van het "Studiecentrum voor Hydroculturen".<br/> | ||
| − | Tijdens zijn actieve loopbaan, was Professor Scheys lid van talrijke besturen en adviesraden. Hij zetelde ondermeer in de Beheerraad van het Limburgse Centrum voor Bosbiologie, van de Bodemkundige Dienst van België, van de Belgische Bodemkundige Vereniging en van de Belgische Vereniging voor Aardrijkskundige Studies. In 1959 nam hij mede het initiatief tot de oprichting van de "Tuinbouwstichting Hageland". Hij was van 1974 tot 1984 voorzitter van deze proeftuin in Rillaar waarvan de Leuvense Universiteit in 1990 de eigenaar werd.<br/> | + | Tijdens zijn actieve loopbaan, was Professor Scheys lid van talrijke besturen en adviesraden. Hij zetelde ondermeer in de Beheerraad van het Limburgse Centrum voor Bosbiologie, van de Bodemkundige Dienst van België, van de [[Belgische Bodemkundige Vereniging - Société belge de la science du sol|Belgische Bodemkundige Vereniging]] en van de Belgische Vereniging voor Aardrijkskundige Studies. In 1959 nam hij mede het initiatief tot de oprichting van de "Tuinbouwstichting Hageland". Hij was van 1974 tot 1984 voorzitter van deze proeftuin in Rillaar waarvan de Leuvense Universiteit in 1990 de eigenaar werd.<br/> |
===Bibliografie=== | ===Bibliografie=== | ||
*R. Dudal, [https://www.google.be/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=4&ved=0ahUKEwjW66DoydvQAhVDmBoKHbmZCNYQFggzMAM&url=http%3A%2F%2Flib.ugent.be%2Ffulltxt%2FRUG01%2F000%2F010%2F491%2FRUG01-000010491-1991-XLI-1_2010_0001_AC.pdf&usg=AFQjCNEXqcCT6SeLmFUHtfzDgpl1v91F4g&cad=rja "In memoriam Ivo Gustaaf Scheys"], ''Pedologie'' xli-1 (1991) 5-6. | *R. Dudal, [https://www.google.be/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=4&ved=0ahUKEwjW66DoydvQAhVDmBoKHbmZCNYQFggzMAM&url=http%3A%2F%2Flib.ugent.be%2Ffulltxt%2FRUG01%2F000%2F010%2F491%2FRUG01-000010491-1991-XLI-1_2010_0001_AC.pdf&usg=AFQjCNEXqcCT6SeLmFUHtfzDgpl1v91F4g&cad=rja "In memoriam Ivo Gustaaf Scheys"], ''Pedologie'' xli-1 (1991) 5-6. | ||
Latest revision as of 12:54, 12 March 2021
Landbouwkundige en pedoloog, geboren op 14 november 1919 in Houwaart en overleden op 18 augustus 1990.
Geboren te Houwaart op 14 november 1919 en getogen in het Hageland, studeerde hij, midden de wereldoorlog, in 1943 af als landbouwkundig ingenieur aan het toenmalig Landbouwinstituut. Onmiddellijk na zijn promotie kreeg hij de gelegenheid zich als assistent in te schakelen in het Laboratorium voor Bodemkunde van Prof. Baeyens. In 1948 werd hij, binnen het I.W.O.N.L., werkleider van de Leuvense groep van het "Centrum voor Bodemkartering", waarvan hij in 1956 adjunct-directeur werd benoemd. Hij had er de leiding van de bodemkartering en de opstelling van de bodemkaarten van o.m. het Hageland, de Zuiderkempen en de Leemstreek.
In 1955 behaalt hij aan de KU Leuven het doctoraatsdiploma met een proefschrift over de "Bijdrage tot de kennis van de Hagelandse bodems en hun productiecapaciteit." In 1957 werd Dr. Scheys Lector benoemd aan het Landbouwinstituut met als eerste leeropdracht "Tuinbouwpedologie" en "Pédologie Horticole". In 1961 werd hij docent, in 1965 hoogleraar en in 1967 gewoon hoogleraar. Zijn leeropdracht breidde uit binnen de Faculteit Landbouwwetenschappen en binnen het in 1960 opgerichte Instituut voor Stedebouw en Ruimtelijke Ordening met de colleges "Bodemclassificatie en -kartering" en "Landbouwaspecten van de Ruimtelijke Ordening".
Na het emeritaat van Prof. Dumon in 1965, wordt Prof. Scheys, in het kader van een rationalisatie van de specialisaties, bereid gevonden bijkomend een reeks colleges over de fytotechnie op zich te nemen. Ook aan de U.C.L. is hij buitengewoon hoogleraar voor de cursus van "Pédologie Régionale". In 1984 gaat Prof. Scheys op emeritaat.
Met de belangrijke steun die hij genoot bij het I.W.O.N.L., kon hij vanuit het "Centrum voor Bodemkartering" in 1962 het "Studiecentrum voor Tuinbouwgronden" oprichten, waar hij samen met zijn medewerkers, onderzoek uitvoerde op de bodemgeschiktheid. Hij bezat de kunst om het onderzoek, dat leidde tot een ganse reeks doctoraten, te vertalen naar de gebruikers toe binnen de land- en tuinbouwsectoren. Zijn kennis lag aan de basis van de eerste proeven voor grondloze teelt voor witloof. Het was de start voor de massale introductie van de witloofcontainerteelt, de teeltwijze die nadien ook in Nederland en Frankrijk algemeen werd toegepast. In 1982 honoreerde het I.W.O.N.L. deze kennis en inzet met de oprichting van het "Studiecentrum voor Hydroculturen".
Tijdens zijn actieve loopbaan, was Professor Scheys lid van talrijke besturen en adviesraden. Hij zetelde ondermeer in de Beheerraad van het Limburgse Centrum voor Bosbiologie, van de Bodemkundige Dienst van België, van de Belgische Bodemkundige Vereniging en van de Belgische Vereniging voor Aardrijkskundige Studies. In 1959 nam hij mede het initiatief tot de oprichting van de "Tuinbouwstichting Hageland". Hij was van 1974 tot 1984 voorzitter van deze proeftuin in Rillaar waarvan de Leuvense Universiteit in 1990 de eigenaar werd.
Bibliografie
- R. Dudal, "In memoriam Ivo Gustaaf Scheys", Pedologie xli-1 (1991) 5-6.
