Difference between revisions of "Thoreau, Jacques (1886-1973)"
(Created page with 'Mineraloog en geoloog, geboren te Elsene op 27 september 1886 en overleden te Kessel-Lo op 11 januari 1973. category:Wetenschapperscategory:Geboorte 1876-1900[[category: …') |
|||
Line 2: | Line 2: | ||
[[category:Wetenschappers]][[category:Geboorte 1876-1900]][[category: Professoren]] [[category:Leden ARB]] [[category:Geologen]][[category: Mineralogen]] [[category: Ingenieurs]] [[category:Professor aan de UCL]] [[category:Kristallografen]] | [[category:Wetenschappers]][[category:Geboorte 1876-1900]][[category: Professoren]] [[category:Leden ARB]] [[category:Geologen]][[category: Mineralogen]] [[category: Ingenieurs]] [[category:Professor aan de UCL]] [[category:Kristallografen]] | ||
===Biografie=== | ===Biografie=== | ||
− | Jacques Thoreau werd geboren te Elsene op 27 september 1886. Hij deed zijn humaniora aan het College van Sint-Jan Berchmans. Nadien volgde hij één jaar wetenschappen aan het Sint-Michiels College. In 1904 schreef hij zich in aan de UCL voor de opleiding tot ingenieur. In 1909 promoveerde hij tot ingenieur. In 1910 kon hij dankzij een reisbeurs les volgen aan de Mijnschool van Clausthal en van Freiberg. Hij bezocht in deze periode ook verschillende mijnexploitaties in Oostenrijk en Duitsland. Nadien trok hij naar Parijs, waar hij de lessen volgde van Louis De Launay en van Alfred Lacroix.<br/> | + | Jacques Thoreau werd geboren te Elsene op 27 september 1886. Hij deed zijn humaniora aan het College van Sint-Jan Berchmans. Nadien volgde hij één jaar wetenschappen aan het Sint-Michiels College. In 1904 schreef hij zich in aan de [[UCL]] voor de opleiding tot ingenieur. In 1909 promoveerde hij tot ingenieur. In 1910 kon hij dankzij een reisbeurs les volgen aan de Mijnschool van Clausthal en van Freiberg. Hij bezocht in deze periode ook verschillende mijnexploitaties in Oostenrijk en Duitsland. Nadien trok hij naar Parijs, waar hij de lessen volgde van Louis De Launay en van Alfred Lacroix.<br/> |
In 1912 keerde hij terug naar Leuven waar hij aan de [[UCL]] werd benoemd tot buitengewoon hoogleraar. Hij was hier de oprichter van de cursus toegepaste geologie en doceerde metallogenese.<ref> Delmer, André, [http://www2.academieroyale.be/academie/documents/FichierPDFNouvelleBiographieNational2111.pdf#page=348 "Jacques Thoreau"], In: ''Nouvelle Biographie Nationale'', vol. 9, p. 343.</ref> In hetzelfde jaar maakte hij een studiereis door Spanje. Hij bezocht de wolfraammijn in Extremadura en de loodmijnen in de Spaanse Pyreneeën.<ref> Lepersonne, Jacques, [http://www2.academieroyale.be/academie/documents/THOREAUJacquesARB_19768631.pdf "Jacques Thoreau"], In: ''Annuaire ARB'', jaargang 1976, p. 52.</ref><br/> | In 1912 keerde hij terug naar Leuven waar hij aan de [[UCL]] werd benoemd tot buitengewoon hoogleraar. Hij was hier de oprichter van de cursus toegepaste geologie en doceerde metallogenese.<ref> Delmer, André, [http://www2.academieroyale.be/academie/documents/FichierPDFNouvelleBiographieNational2111.pdf#page=348 "Jacques Thoreau"], In: ''Nouvelle Biographie Nationale'', vol. 9, p. 343.</ref> In hetzelfde jaar maakte hij een studiereis door Spanje. Hij bezocht de wolfraammijn in Extremadura en de loodmijnen in de Spaanse Pyreneeën.<ref> Lepersonne, Jacques, [http://www2.academieroyale.be/academie/documents/THOREAUJacquesARB_19768631.pdf "Jacques Thoreau"], In: ''Annuaire ARB'', jaargang 1976, p. 52.</ref><br/> | ||
Hij trouwde op 14 oktober 1913 met Dominique Lebbe. <br/> | Hij trouwde op 14 oktober 1913 met Dominique Lebbe. <br/> |
Revision as of 09:24, 16 June 2011
Mineraloog en geoloog, geboren te Elsene op 27 september 1886 en overleden te Kessel-Lo op 11 januari 1973.
Biografie
Jacques Thoreau werd geboren te Elsene op 27 september 1886. Hij deed zijn humaniora aan het College van Sint-Jan Berchmans. Nadien volgde hij één jaar wetenschappen aan het Sint-Michiels College. In 1904 schreef hij zich in aan de UCL voor de opleiding tot ingenieur. In 1909 promoveerde hij tot ingenieur. In 1910 kon hij dankzij een reisbeurs les volgen aan de Mijnschool van Clausthal en van Freiberg. Hij bezocht in deze periode ook verschillende mijnexploitaties in Oostenrijk en Duitsland. Nadien trok hij naar Parijs, waar hij de lessen volgde van Louis De Launay en van Alfred Lacroix.
In 1912 keerde hij terug naar Leuven waar hij aan de UCL werd benoemd tot buitengewoon hoogleraar. Hij was hier de oprichter van de cursus toegepaste geologie en doceerde metallogenese.[1] In hetzelfde jaar maakte hij een studiereis door Spanje. Hij bezocht de wolfraammijn in Extremadura en de loodmijnen in de Spaanse Pyreneeën.[2]
Hij trouwde op 14 oktober 1913 met Dominique Lebbe.
Na de Duitse inval vluchtte hij met zijn familie naar Engeland en vestigde zich in Oxford. In 1916 reisde hij op vraag van de Belgische regering in Le Havre naar Spanje waar hij een analyse maakte van de aanwezige mineraalvoorraad. Op 2 augustus 1917 vertrok hij voor prospectie naar Mexico. Deze prospecties waren noodzakelijk voor de Belgische oorlogsinspanningen. Op dat moment had hij reeds problemen met zijn gehoor.
Bij zijn terugkeer naar Leuven in 1920, hernam hij zijn functies aan de UCL. Hij doceerde kristallografie, mineralogie en petrografie.[3]
Hij ondernam in hetzelfde jaar een prospectiereis naar Egypte waar hij een analyse maakte van de aanwezige aardolie. In 1921 bezocht hij tin- en goudmijnen in Bolivië en Colombia. In 1928 en 1928 bezocht hij goudmijnen in Suriname. In 1929 maakte hij zijn eerste studiereis naar Belgisch Congo.
Op 4 januari 1930 overleed zijn vrouw tijdens de bevalling van hun twaalfde kind.
Hij ondernam van 1934 tot 1952 prospectiereizen naar Spanje, Joegoslavië, Transvaal, Belgisch Congo, Katanga, Rwanda-Urundi, Noord-Amerika, Schotland, Norwegen, Iran, Zweden en Noord-Afrika. Hij bracht mineralen en gesteenten mee en deze werden opgenomen in de collectie van het Geologisch Instituut aan de UCL.[4]
In 1956 werd hij toegelaten tot het emeritaat.
Hij werd in 1948 benoemd tot corresponderend lid van de Académie royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique en tot effectief lid in 1954.
Hij werd in 1952 benoemd tot geassocieerd lid van de Koninklijke Academie voor Koloniale Wetenschappen en in 1965 tot effectief lid.
Hij werd in 1957 Commandeur in de Orde van Sint-Sylvester, in 1954 Grootofficier in de Leopoldsorde en in 1966 Ridder in de Koninklijke Orde van de Leeuw.
Hij overleed te Kessel-Lo op 11 januari 1973.[5]
Werken
Het wetenschappelijk oeuvre van Thoreau bestaat uit 70 nota's en werken. Ze handelen voornamelijk over de mineralogie, de petrografie en de metallogenese. Centraal-Afrika speelde een prominente rol in zijn wetenschappelijk oeuvre.[6]
Jacques Thoreau leverde belangrijke bijdragen in de toegepaste geologie en de mineralogie. Zijn verhandelingen over de petrografie en de metamorfe evolutie van het Precambrium van Congo zijn het bekendst, maar hij maakte ook talrijke belangrijke studies over de mineralogie en de metaalkunde van de koper- en uraniumlagen van Katanga. Hoewel hij veel reisde volgde hij van nabij de ontwikkelingen van de kristallografische en mineralogische wetenschappen, die vooral na de Tweede Wereldoorlog een grote uitbreiding kenden.[7]
Er werd oook een mineraal naar hem genoemd : Thoreaulite.
Publicaties
- Lijst met publicaties in: Lepersonne, Jacques, "Jacques Thoreau", In: Annuaire ARB, jaargang 1976, p. 58-66.
Bibliografie
- Lepersonne, Jacques, "Jacques Thoreau", In: Annuaire ARB, jaargang 1976, p. 51-58.
- Delmer, André, "Jacques Thoreau", In: Nouvelle Biographie Nationale, vol. 9, p. 343-344.
Nota’s
- ↑ Delmer, André, "Jacques Thoreau", In: Nouvelle Biographie Nationale, vol. 9, p. 343.
- ↑ Lepersonne, Jacques, "Jacques Thoreau", In: Annuaire ARB, jaargang 1976, p. 52.
- ↑ Delmer, André, "Jacques Thoreau", In: Nouvelle Biographie Nationale, vol. 9, p. 344.
- ↑ Lepersonne, Jacques, "Jacques Thoreau", In: Annuaire ARB, jaargang 1976, p. 54.
- ↑ Delmer, André, "Jacques Thoreau", In: Nouvelle Biographie Nationale, vol. 9, p. 344.
- ↑ Lepersonne, Jacques, "Jacques Thoreau", In: Annuaire ARB, jaargang 1976, p. 55.
- ↑ Groessens, Eric & Groessens-Van Dyck, Marie-Claire,"De aardwetenschappen", In: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia, 2001, vol. 2, p. 220.