Difference between revisions of "Carlier, Albert (1925-1986)"
m (→Biografie) |
m |
||
(One intermediate revision by one other user not shown) | |||
Line 5: | Line 5: | ||
<br/> | <br/> | ||
===Biografie=== | ===Biografie=== | ||
− | Albert Carlier werd geboren in Staden op 31 mei 1925. Aan het Sint-Jozefscollege in Izegem volgde hij Grieks-Latijn, waar hij afstudeerde in 1943.<ref> Uytterhoeven, J.B., "In Memoriam Prof. A. Carlier", In: ''Jaarboek 1986'', Brussel: KVAB, p.250.</ref> Aan de [[Universiteit van Leuven]] behaalde hij in 1947 het diploma landbouwkundig ingenieur en één jaar later de specialisatie tropische streken.<ref>''Jaarboek 1986'', Brussel: KVAB, p.201.</ref> Hij promoveerde tot doctor in de landbouwwetenschappen en behaalde nog een licentie in de plantkunde. In 1957 | + | Albert Carlier werd geboren in Staden op 31 mei 1925. Aan het Sint-Jozefscollege in Izegem volgde hij Grieks-Latijn, waar hij afstudeerde in 1943.<ref> Uytterhoeven, J.B., "In Memoriam Prof. A. Carlier", In: ''Jaarboek 1986'', Brussel: KVAB, p.250.</ref> Aan de [[Universiteit van Leuven]] behaalde hij in 1947 het diploma landbouwkundig ingenieur en één jaar later de specialisatie tropische streken.<ref>''Jaarboek 1986'', Brussel: KVAB, p.201.</ref> Hij promoveerde tot doctor in de landbouwwetenschappen en behaalde nog een licentie in de plantkunde. In 1957 vertrok hij via een [[Commission for the Relief of Belgium |C.R.B]] beurs op studiereis naar Los Angeles (USA).<ref> Uytterhoeven, J.B., "In Memoriam Prof. A. Carlier", In: ''Jaarboek 1986'', Brussel: KVAB, p.250.</ref> |
− | Zijn eerste praktische ervaring deed hij op in | + | |
+ | <br/>Zijn eerste praktische ervaring deed hij op in Belgisch-Congo, namelijk aan het [[Nationaal Instituut voor de Landbouwkunde in Belgisch Congo-Institut National pour l'Étude Agronomique du Congo belge|Nationaal Instituut voor Landbouwstudies in Belgisch Congo]], nabij het huidige Kisangani. Na deze opleiding ging hij doceren aan het [[Centrum voor Hoger Landbouwonderwijs aan de Universiteit van Leuven in Congo|Cadulac]]. Dit centrum was de voorloper van de [[Universiteit Lovanium]]. Albert Carlier was nauw betrokken bij de oprichting van deze universiteit. Zo ging hij de terreinen prospecteren waarop deze universiteit werd gebouwd. Bij de oprichting van Lovanium werd hij eerst docent en later gewoon hoogleraar. Hij doceerde er botanica.<ref>[http://unesdoc.unesco.org/images/0005/000539/053950eo.pdf ''The teaching of sciences in African Universities'', p.32.]</ref> | ||
In 1961 werd hij hier decaan van de Faculteit Wetenschappen. Tevens was hij lid van de Conseil Académique Supérieur, waarin mogelijke structuurveranderingen werden besproken. Lovanium was in een crisis beland. Carliers loopbaan in Lovanium eindigde met zijn actieve betrokkenheid in het sociaal overleg tijdens de studentenrevolutes in 1964. | In 1961 werd hij hier decaan van de Faculteit Wetenschappen. Tevens was hij lid van de Conseil Académique Supérieur, waarin mogelijke structuurveranderingen werden besproken. Lovanium was in een crisis beland. Carliers loopbaan in Lovanium eindigde met zijn actieve betrokkenheid in het sociaal overleg tijdens de studentenrevolutes in 1964. | ||
− | Van 1977 tot 1984 was hij coördinator van het Belgisch project Ecologie en Bescherming van de Natuur aan de Nationale Universiteit van Zaïre.<ref> "Carlier, Albert, R.C.", In: ''De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden'', Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.33.</ref><br/> | + | Van 1977 tot 1984 was hij coördinator van het Belgisch project Ecologie en Bescherming van de Natuur aan de Nationale Universiteit van Zaïre.<ref> "Carlier, Albert, R.C.", In: ''De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden'', Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.33.</ref> |
− | In 1962 werd hij buitengewoon hoogleraar aan de [[Universiteit van Leuven|Katholieke Universiteit van Leuven]], in 1965 gewoon hoogleraar.<ref>''Jaarboek 1986'', Brussel: KVAB, p.201.</ref> Hij doceerde er onder meer plantenfysiologie. Zijn leeropdracht situeerde zich voornamelijk in de Faculteit der Landbouwwetenschappen. Aan deze universiteit bouwde hij een laboratorium uit voor plantenbiochemie.<br/> | + | |
− | Naast doceren oefende hij ook bestuurlijke functies uit. Van 1977 tot 1980 was hij decaan van de Faculteit der Wetenschappen. Tijdens zijn decanaat zette hij zich in voor de hervorming van het kandidatuuronderwijs, waarbij hij een bredere en minder gespecialiseerde basisvorming wilde.<ref> Uytterhoeven, J.B., "In Memoriam Prof. A. Carlier", In: ''Jaarboek 1986'', Brussel: KVAB, p.251.</ref> Bovendien werkte hij mee aan de uitwerking van de kandidatuurprogramma's voor de campus Kortrijk. | + | <br/>In 1962 werd hij buitengewoon hoogleraar aan de [[Universiteit van Leuven|Katholieke Universiteit van Leuven]], in 1965 gewoon hoogleraar.<ref>''Jaarboek 1986'', Brussel: KVAB, p.201.</ref> Hij doceerde er onder meer plantenfysiologie. Zijn leeropdracht situeerde zich voornamelijk in de Faculteit der Landbouwwetenschappen. Aan deze universiteit bouwde hij een laboratorium uit voor plantenbiochemie.<br/> |
− | In 1968 was hij betrokken bij de sociale discussies. De rector had hem benoemd tot lid van de 4 x 5 commissies.<br/> | + | Naast doceren oefende hij ook bestuurlijke functies uit. Van 1977 tot 1980 was hij decaan van de Faculteit der Wetenschappen. Tijdens zijn decanaat zette hij zich in voor de hervorming van het kandidatuuronderwijs, waarbij hij een bredere en minder gespecialiseerde basisvorming wilde.<ref> Uytterhoeven, J.B., "In Memoriam Prof. A. Carlier", In: ''Jaarboek 1986'', Brussel: KVAB, p.251.</ref> Bovendien werkte hij mee aan de uitwerking van de kandidatuurprogramma's voor de campus Kortrijk. In 1968 was hij betrokken bij de sociale discussies. De rector had hem benoemd tot lid van de 4 x 5 commissies. |
− | Albert Carlier werd in 1978 verkozen tot corresponderend lid van de [[Académie royale des sciences des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique - Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten|Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten]]. Deze aanstelling gebeurde op voorstel van [[Dumon, Amaat (1895-1978)|Dumon, Amaat]], [[Robyns, Walter (1901-1986)|Robyns Walter]] en [[Maton Jacques (1919-)|Jacques Maton]]. In 1983 werd hij werkend lid. Albert Carlier was tevens lid van de Commissie [[H.Schoutedenprijs]].<ref>''Jaarboek 1986'', Brussel: KVAB, p.46.</ref><br/> | + | |
+ | <br/>Albert Carlier werd in 1978 verkozen tot corresponderend lid van de [[Académie royale des sciences des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique - Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten|Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten]]. Deze aanstelling gebeurde op voorstel van [[Dumon, Amaat (1895-1978)|Dumon, Amaat]], [[Robyns, Walter (1901-1986)|Robyns Walter]] en [[Maton Jacques (1919-)|Jacques Maton]]. In 1983 werd hij werkend lid. Albert Carlier was tevens lid van de Commissie [[H.Schoutedenprijs]].<ref>''Jaarboek 1986'', Brussel: KVAB, p.46.</ref><br/> | ||
<br/> | <br/> | ||
Latest revision as of 10:21, 20 December 2018
Landbouwkundig ingenieur en plantkundige, geboren te Staden op 31 mei 1925 en overleden te Leuven op 20 juni 1986.
Biografie
Albert Carlier werd geboren in Staden op 31 mei 1925. Aan het Sint-Jozefscollege in Izegem volgde hij Grieks-Latijn, waar hij afstudeerde in 1943.[1] Aan de Universiteit van Leuven behaalde hij in 1947 het diploma landbouwkundig ingenieur en één jaar later de specialisatie tropische streken.[2] Hij promoveerde tot doctor in de landbouwwetenschappen en behaalde nog een licentie in de plantkunde. In 1957 vertrok hij via een C.R.B beurs op studiereis naar Los Angeles (USA).[3]
Zijn eerste praktische ervaring deed hij op in Belgisch-Congo, namelijk aan het Nationaal Instituut voor Landbouwstudies in Belgisch Congo, nabij het huidige Kisangani. Na deze opleiding ging hij doceren aan het Cadulac. Dit centrum was de voorloper van de Universiteit Lovanium. Albert Carlier was nauw betrokken bij de oprichting van deze universiteit. Zo ging hij de terreinen prospecteren waarop deze universiteit werd gebouwd. Bij de oprichting van Lovanium werd hij eerst docent en later gewoon hoogleraar. Hij doceerde er botanica.[4]
In 1961 werd hij hier decaan van de Faculteit Wetenschappen. Tevens was hij lid van de Conseil Académique Supérieur, waarin mogelijke structuurveranderingen werden besproken. Lovanium was in een crisis beland. Carliers loopbaan in Lovanium eindigde met zijn actieve betrokkenheid in het sociaal overleg tijdens de studentenrevolutes in 1964.
Van 1977 tot 1984 was hij coördinator van het Belgisch project Ecologie en Bescherming van de Natuur aan de Nationale Universiteit van Zaïre.[5]
In 1962 werd hij buitengewoon hoogleraar aan de Katholieke Universiteit van Leuven, in 1965 gewoon hoogleraar.[6] Hij doceerde er onder meer plantenfysiologie. Zijn leeropdracht situeerde zich voornamelijk in de Faculteit der Landbouwwetenschappen. Aan deze universiteit bouwde hij een laboratorium uit voor plantenbiochemie.
Naast doceren oefende hij ook bestuurlijke functies uit. Van 1977 tot 1980 was hij decaan van de Faculteit der Wetenschappen. Tijdens zijn decanaat zette hij zich in voor de hervorming van het kandidatuuronderwijs, waarbij hij een bredere en minder gespecialiseerde basisvorming wilde.[7] Bovendien werkte hij mee aan de uitwerking van de kandidatuurprogramma's voor de campus Kortrijk. In 1968 was hij betrokken bij de sociale discussies. De rector had hem benoemd tot lid van de 4 x 5 commissies.
Albert Carlier werd in 1978 verkozen tot corresponderend lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten. Deze aanstelling gebeurde op voorstel van Dumon, Amaat, Robyns Walter en Jacques Maton. In 1983 werd hij werkend lid. Albert Carlier was tevens lid van de Commissie H.Schoutedenprijs.[8]
Werken
Albert Carlier was gespecialiseerd in de plantenbiochemie. Tijdens zijn opleiding in de USA waren fundamentele en toegepaste wetenschappen in harmonie aanwezig. Zijn voorkeur ging duidelijk uit naar een fundamentele aanpak. Zijn onderwerpen koos hij echter in functie van hun relevantie voor de cultuurgewassen. [9]
Publicaties
- (met Johan M. Thevelein, André J. Van Laere, Monique Beullens, Jozef A. Van Assche), "Glucose-induced Trehalase Activation and Trehalose Mobilization during Early Germination of Phycomyces blakesleeanus Spores", In: Microbiology 1983, 129: 719-726
- (met Johan M. Thevelein, Jozef A. Van Assche), "Isopropyl-Substituted Phenols Have A Different Effect From Other Phenols On The Breaking Of Dormancy By Heat Shock in Phycomyces Blakesleeanus Spores", In: Microbiology 1983, 129: 727-733
- (met Andre J. Van Laere, Ria R. Van Den Bosch), "Pyruvate Metabolism by Mitochondria from Dormant and Activated Phycomyces blakesleeanus Spores", In: Journal of General Microbiology 128 (1982) 1537-1545.
- (met W.J. Peumans, H.M. Stinissen), "A genetic basis for the origin of six different isolectins in hexaploid wheat", In:Planta, 154: 561-567.
Bibliografie
- "Albert R.C. Carlier ", In:De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden, Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.33
- Uytterhoeven, J.B., "In Memoriam Prof. A. Carlier", In: Jaarboek 1986, Brussel: KVAB, p.250-252.
- Jaarboek 1986, Brussel: KVAB
Nota’s
- ↑ Uytterhoeven, J.B., "In Memoriam Prof. A. Carlier", In: Jaarboek 1986, Brussel: KVAB, p.250.
- ↑ Jaarboek 1986, Brussel: KVAB, p.201.
- ↑ Uytterhoeven, J.B., "In Memoriam Prof. A. Carlier", In: Jaarboek 1986, Brussel: KVAB, p.250.
- ↑ The teaching of sciences in African Universities, p.32.
- ↑ "Carlier, Albert, R.C.", In: De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden, Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.33.
- ↑ Jaarboek 1986, Brussel: KVAB, p.201.
- ↑ Uytterhoeven, J.B., "In Memoriam Prof. A. Carlier", In: Jaarboek 1986, Brussel: KVAB, p.251.
- ↑ Jaarboek 1986, Brussel: KVAB, p.46.
- ↑ Uytterhoeven, J.B., "In Memoriam Prof. A. Carlier", In: Jaarboek 1986, Brussel: KVAB, p.250.