Difference between revisions of "Fassin, Louise"

Revision as of 15:04, 8 July 2015

Bacteriologe.

Biografie

Over Fassins achtergrond en opleiding is zo goed als niets bekend. Rond 1905 was ze in ieder geval student geneeskunde aan de Universiteit van Luik. In het overzichtswerk Le mouvement scientifique (1907) wordt ze een “leerling” van de hoogleraar bacteriologie Ernest Malvoz) genoemd.^[1] Al tijdens haar studies en ook nadien was Fassin als onderzoekster actief aan het Institut provincial d’hygiène et de Bacteriologie, waarvan Malvoz directeur was.^[2] In deze publieke instelling konden lokale geneesheren terecht voor de gratis analyse van allerlei infectiestalen en water. Tot de dienstverlening behoorde ook de productie van serums (en vaccins), tegen vooral cholera, difterie en tyfus. Een ambulante ontsmettingsdienst stond ter beschikking van artsen en klinieken. Het instituut was een autonome provinciale instelling, maar was, als resultaat van een compromis met het universiteitsbestuur in de lokalen van de Luikse faculteit wetenschappen ondergebracht. De provincieoverheid kon zich op deze manier de exorbitante uitgaven voor bouw en inrichting van een nieuw pand besparen. In ruil daarvoor mochten hoogleraren en studenten voor hun onderzoek vrij gebruikmaken van het vele studiemateriaal (biopten, culturen, stalen etc.) in het instituut.^[3]

In het instituut waren twee soorten medewerkers aan de slag, zij die door de provincie waren aangesteld en de universitaire medewerkers. Directeur Malvoz was erg strikt in het onderscheid tussen beide. Hij liet niet toe dat medewerkers van de provincie zich met onderzoek inlieten. Dit doet vermoeden dat Fassin, die onderzoek uitvoerde, na haar studies geen provinciaal ambtenaar werd, maar verbonden bleef aan de universiteit. Fassins eerste onderzoek als student behandelde de verschillende reacties bij de diagnose van tyfuskoorts. Ze zond hierover een mémoire in naar de redactie van de Bulletin de l’Académie de Médecine (1905). Deze werd na een positieve evaluatie van de Gentse hoogleraar Emile Van Ermengem gepubliceerd.^[4] Later onderzoek wijdde Fassin onder meer aan de families van de colibacteriën en de tyfusbacillen. Ze toonde ook als eerste aan dat de schildklier een belangrijke rol speelt in het gehalte alexine, een bacteriedodende proteïne, in het bloedplasma.^[5] Fassin publiceerde onder meer in het Franse wetenschapstijdschrift Annales de l’Institut Pasteur.

Als onderzoeker aan het Institut de bactériologie maakte Fassin deel uit van het speerpuntonderzoek van een nieuw opkomende discipline. De bacteriologie had zich in het laatste kwart van de negentiende eeuw in razendsnel tempo ontwikkeld en kon al buigen op een aantal spectaculaire vondsten die een nieuw tijdperk binnen de geneeskunde leken in te luiden. Onder meer het tuberculosevaccin, het difterieserum en de antiseptische stoffen voor de chirurgie redden talloze levens.^[6] Het is niet duidelijk of Fassin na haar laatst bekende publicatie in 1910 als onderzoeker actief bleef.

Publicaties

• "Sur la valeur comparée des réactions agglutinante, sensibilisatrice et bactéricide pour le diagnostic de la fièvre typhoïde", in: Bulletin de l'Académie de Médecine de Belgique, 1905, 661-674. En bespreking door de Gentse hoogleraar Emile Van Ermengem, 592.
•  ? , in: Annales de l’Institut Pasteur, ? (vóór 1907).
• "Influence de l’ingestion de corps thyroïde sur les propriétés alexiques du serum", in: Comptes rendus hebdomadaires des séances et mémoires de la Société de biologie, 59 (1907), deel I, 388-389, 467-468
• "Modifications de la teneur du sérum en alexine chez les animaux thyroïdectomisés", in: Comptes rendus hebdomadaires des séances et mémoires de la Société de biologie, 59 (1907), deel I, 388-389, 647-648.
•  ?, 1909.
•  ?, 1910.

Bibliografie

• Le Mouvement scientifique en Belgique, 1830-1905, Brussel, 1907, 25 en 79.

Noten

1. ↑ “Une élève de Malvoz.” Le mouvement scientifique, deel 2, 25.
2. ↑ Althans, Joseph Grassat verwijst in zijn Traité de physiopathologie clinique naar “Mlle Fassin, à l'Institut bactériologique de Liège”. Joseph Grassat, Traité de physiopathologie clinique, 1915, 843.
3. ↑ Ernest Malvoz, Les laboratoires régionaux de bactériologie: Situation actuelle et avenir de ces institutions, Luik, 1898.
4. ↑ Van Ermengem oordeelde dat “le travail que nous venons d’analyser mérite l’attention, car il a une portée pratique considerable”. Emile Van Ermengem, in: Bulletin de l'Académie de Médecine de Belgique, 1905, 592.
5. ↑ Ernest Malvoz,in: Comptes rendus hebdomadaires des séances et mémoires de la Société de biologie, 63 (1908), 69.
6. ↑ William Bynum, Science and the practice of medicine in the nineteenth century, Cambridge,1996.