Difference between revisions of "Smets, Georges (1915-1991)"

Revision as of 18:30, 4 April 2017

Scheikundige, geboren te Leuven op 11 augustus 1915 en overleden in dezelfde stad op 28 januari 1991.

Biografie

Georges Smets werd geboren te Leuven op 11 augustus 1915. Hij startte aan de Universiteit van Leuven met de opleiding farmaceutische wetenschappen. Hij werd licentiaat in de farmaceutica en de scheikunde. In 1940 promoveerde hij bij professor Pierre Bruylants tot doctor in de scheikunde.^[1] Daarna was hij verbonden aan het NFWO. Hij behaalde een postdoctoraat in de Verenigde Staten en studeerde één jaar in Parijs. Na zijn verblijf in Parijs werkte hij tot in 1944 als onderzoeker in het laboratorium van de firma Gevaert te Mortsel. In 1944 werd hij door zijn mentor professor Pierre Bruylants benoemd tot docent aan de pas opgerichte leerstoel macromoleculen aan de Universiteit van Leuven. Georges Smets bouwde dit uit tot een internationaal gerenomeerd centrum voor polymeerchemie.^[2]
In 1948 werd hij tot benoemd tot hoogleraar aan de Universiteit van Leuven. Na de splitsing bleef hij doceren zowel aan de KUL als de UCL.^[3]
Naast doceren vervulde hij ook een administratieve functie aan de Universiteit van Leuven. Hij was van 1970 tot 1972 decaan van de Faculteit Wetenschappen.
In 1984 werd hij toegelaten tot het emeritaat.
Na het emeritaat van Georges Smets werd er jaarlijks een Leerstoel Smets ingericht door collega’s en oud-medewerkers en gefinancieerd door belangrijke industriële concerns. Een topwetenschapper komt aan de KUL en de UCL lezingen geven over de stand van zaken in het scheikundig onderzoek.
Hij werd op 10 oktober 1953 corresponderend lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, werkend lid op 17 augustus 1955 en bestuurder-voorzitter in 1962 en 1986. Hij was ook lid van de International Union of Pure and Applied Chemistry, van de New York Academy of Sciences, van de Real Sociedad Espanola Fysica y Quimica en van de Society of Polymer Science Japan. In 1984 was hij voorzitter van de International Union of Pure and Applied Chemistry.^[4] Dat jaar was er immers een bijeenkomst over macromoleculaire chemie te Leuven.^[5]
Hij was ook gastprofessor aan verschillende universiteiten in Amerika, China en Japan.
Hij won verschillende prijzen: de Jan Stasprijs (1940), de Agathon De Potterprijs (1952), de Tienjaarlijkse prijs van de Belgische Regering voor Chemie (1960-1970), de Francqui-leerstoel (ULg-1953) en in 1971 de Polymer Chemistry Award uitgereikt door de American Chemical Society.
Hij ontving ook ere-doctoraten van de Universiteiten van Aberdeen en Mainz.
Hij overleed op 28 januari 1991 te Leuven. ^[6]

Werken

Georges Smets doctoraat behandelde de geometrische isomerie van de alfa-ethyleenalcoholen.
Hij werd door Pierre Bruylants gestimuleerd om zijn onderzoek te richten op de macromoleculaire scheikunde. De macromoleculaire scheikunde werd dan ook zijn specialiteit. Hij toonde als één van de eerste de mogelijkheden aan van blok- en entcopolymerisatie door een vrije radicaalreactie tussen een groeiende keten en een vooraf gevormd polymeer, lang voordat anionische polymerisatie gebruikelijk was. Een toepassing hiervan is slagvast polystyreen. Hij wees ook op de invloed van de intramoleculaire structuur en stereospecifiteit van de polymeren tijdens hun reacties. Hij gebruikte nieuwe reactiemechanismen om nieuwe polymeren te bereiden: cyclodimerisatie, dipolaire cycloadditie, carbeen- en azidereacties.
Hij genoot grote bekendheid door zijn werk met fotochrome polymeren en copolymeren, waardoor hij inzicht kreeg in de interne structuur en de fysische eigenschappen van polymeren. Hij onderstreepte het belang van de fysische eigenschappen van het polymeermedium voor de afloop van deze reacties.
Fotochemische en thermische reacties behoorden eveneens tot zijn onderzoeksdomein.
Gerrit L'Abbé en Frans Carl De Schryver waren leerlingen van Georges Smets.^[7]

Publicaties

• Lijst met publicaties op website ACS publications geconsulteerd op 30/09/2010 om 13u10.
• Lijst met publicaties op Wiley online library geconsulteerd op 30/09/2010 om 13u10.
  

Bibliografie

• Van Beylen, Marcel, "Reminiscences of Professor Georges Smets (1915-1991). On the development of macromolecular chemistry in Belgium and his contributions to it in the international polymer chemistry community".
• De Schrijver, F.,"In memoriam Georges Smets", In:Jaarboek 1991, Brussel, KVAB, p. 287-288.
• Balduck, Paul, "Biografie van Georges Smets", In: Website KVCV Galerij van de Belgische Scheikundigen sectie historiek.
  

Nota’s

1. ↑ Balduck, Paul, "Biografie van Georges Smets", In: Website KVCV Galerij van de Belgische Scheikundigen sectie historiek.
2. ↑ Nasielski, Jacques,"De organische scheikunde", In: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia, 2001, vol. 2, p.197.
3. ↑ Balduck, Paul, "Biografie van Georges Smets", In: Website KVCV Galerij van de Belgische Scheikundigen sectie historiek.
4. ↑ "Georges Smets", In:De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden, Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.237.
5. ↑ Nasielski, Jacques, "De organische scheikunde", In: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia, 2001, vol. 2, p.197.
6. ↑ "Georges Smets", In:De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden, Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.237.
7. ↑ Balduck, Paul, "Biografie van Georges Smets", In: Website KVCV Galerij van de Belgische Scheikundigen sectie historiek.