Difference between revisions of "Henry, Paul (1866-1917)"
| Line 5: | Line 5: | ||
Paul Henry studeerde scheikunde aan de [[KUL|Katholieke Universiteit van Leuven]]. Al tijdens zijn opleiding richtte hij zich uitdrukkelijk op de fysische scheikunde. Hij behaalde het kandidaatsdiploma in de wis- en natuurkunde. Daarna studeerde hij scheikunde in Leuven en aan buitenlandse laboratoria. Hij werd doctor in de scheikunde in 1892. Daarna werkte hij enige tijd in het laboratorium van Wilhelm Ostwald in Leipzig. <br/> | Paul Henry studeerde scheikunde aan de [[KUL|Katholieke Universiteit van Leuven]]. Al tijdens zijn opleiding richtte hij zich uitdrukkelijk op de fysische scheikunde. Hij behaalde het kandidaatsdiploma in de wis- en natuurkunde. Daarna studeerde hij scheikunde in Leuven en aan buitenlandse laboratoria. Hij werd doctor in de scheikunde in 1892. Daarna werkte hij enige tijd in het laboratorium van Wilhelm Ostwald in Leipzig. <br/> | ||
| − | In 1894 werd hij in Leuven benoemd als eerste titularis van het nieuw opgericht vak 'fysische scheikunde'. Vanaf 1899 nam hij een deel van het onderwijs van zijn vader [[Henry, Louis (1834-1913)|Louis Henry]] over. Hij werd bevorderd tot gewoon hoogleraar in 1900. Na het overlijden van zijn vader werd Paul Henry titularis van het vak algemene scheikunde. Onder zijn studenten bevonden zich verschillende latere hoogleraren: [[Kaisin, Félix Oscar Charles Jean Baptiste (1879-1948)|Félix Kaisin]], [[Malengreau, Fernand (1882-1958)|Fernand Malengreau]], [[Michiels, Louis (1886- | + | In 1894 werd hij in Leuven benoemd als eerste titularis van het nieuw opgericht vak 'fysische scheikunde'. Vanaf 1899 nam hij een deel van het onderwijs van zijn vader [[Henry, Louis (1834-1913)|Louis Henry]] over. Hij werd bevorderd tot gewoon hoogleraar in 1900. Na het overlijden van zijn vader werd Paul Henry titularis van het vak algemene scheikunde. Onder zijn studenten bevonden zich verschillende latere hoogleraren: [[Kaisin, Félix Oscar Charles Jean Baptiste (1879-1948)|Félix Kaisin]], [[Malengreau, Fernand (1882-1958)|Fernand Malengreau]], [[Michiels, Louis (1886-1936)|Louis Michiels]], [[Bruylants, Pierre (1886-1950)|Pierre Bruylants]] en [[Mund, Walter (1892-1956)|Walter Mund]]. <br/> |
Tijdens de oorlogsjaren verbleef hij in Oxford, waar hij werkt in het laboratorium van William H. Perkin, Jr. Tijdens het academiejaar 1915-16 doceerde hij in Montpellier. Kort na zijn terugkeer in Oxford, overleed hij op 1 januari 1917.<br/> | Tijdens de oorlogsjaren verbleef hij in Oxford, waar hij werkt in het laboratorium van William H. Perkin, Jr. Tijdens het academiejaar 1915-16 doceerde hij in Montpellier. Kort na zijn terugkeer in Oxford, overleed hij op 1 januari 1917.<br/> | ||
Revision as of 08:15, 10 December 2016
Scheikundige, geboren te Leuven op 19 september 1866, overleden te Oxford op 1 januari 1917. Zoon van Louis Henry.
Paul Henry studeerde scheikunde aan de Katholieke Universiteit van Leuven. Al tijdens zijn opleiding richtte hij zich uitdrukkelijk op de fysische scheikunde. Hij behaalde het kandidaatsdiploma in de wis- en natuurkunde. Daarna studeerde hij scheikunde in Leuven en aan buitenlandse laboratoria. Hij werd doctor in de scheikunde in 1892. Daarna werkte hij enige tijd in het laboratorium van Wilhelm Ostwald in Leipzig.
In 1894 werd hij in Leuven benoemd als eerste titularis van het nieuw opgericht vak 'fysische scheikunde'. Vanaf 1899 nam hij een deel van het onderwijs van zijn vader Louis Henry over. Hij werd bevorderd tot gewoon hoogleraar in 1900. Na het overlijden van zijn vader werd Paul Henry titularis van het vak algemene scheikunde. Onder zijn studenten bevonden zich verschillende latere hoogleraren: Félix Kaisin, Fernand Malengreau, Louis Michiels, Pierre Bruylants en Walter Mund.
Tijdens de oorlogsjaren verbleef hij in Oxford, waar hij werkt in het laboratorium van William H. Perkin, Jr. Tijdens het academiejaar 1915-16 doceerde hij in Montpellier. Kort na zijn terugkeer in Oxford, overleed hij op 1 januari 1917.
