Difference between revisions of "Koch, Henri (1911-1997)"
(→Publicaties) |
(→Werken) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
Koch startte zijn carrière net voor de Tweede Wereldoorlog met het onderzoek op de lichtgevende dinoflagelaat Gonyaulax, en dit samen met [[Gustave Gilson]] vanuit het veldlab te Oostende. <ref> Website VLIZ [http://www.vliz.be/docs/nieuwsbrief/NB11_onderzoek.pdf ] geconsulteerd op 08/06/2010 om 12.35u.<ref/> Hij verwierf hierbij grote bekendheid door aan te tonen dat het optreden van een paralytische vergiftiging die zich manifesteerde bij de comsumptie van mosselen, veroorzaakt werd door de gifstof saxitoxine, geproduceerd door dinoflagellaten welke zich zich soms in de mosselen sterk konden vermenigvuldigen.<ref> "In Memoriam H.Koch". In: ''Jaarboek 1997'', Brussel: KVAB, p.53.</ref> Daarna verrichtte hij met name fysiologisch onderzoek op zalm. | Koch startte zijn carrière net voor de Tweede Wereldoorlog met het onderzoek op de lichtgevende dinoflagelaat Gonyaulax, en dit samen met [[Gustave Gilson]] vanuit het veldlab te Oostende. <ref> Website VLIZ [http://www.vliz.be/docs/nieuwsbrief/NB11_onderzoek.pdf ] geconsulteerd op 08/06/2010 om 12.35u.<ref/> Hij verwierf hierbij grote bekendheid door aan te tonen dat het optreden van een paralytische vergiftiging die zich manifesteerde bij de comsumptie van mosselen, veroorzaakt werd door de gifstof saxitoxine, geproduceerd door dinoflagellaten welke zich zich soms in de mosselen sterk konden vermenigvuldigen.<ref> "In Memoriam H.Koch". In: ''Jaarboek 1997'', Brussel: KVAB, p.53.</ref> Daarna verrichtte hij met name fysiologisch onderzoek op zalm. | ||
Hij deed dus voornamelijk onderzoek in het domein van de ademhalingsfysiologie en de minerale regulatie. Hij was de eerste die aantoonde dat bij verschillende diersoorten tegen een concentratiegradiënt in rechtstreeks minerale stoffen uit de buitenwereld konden worden opgenomen en dit vanuit zeer verdunde oplossingen, zoals zoet water. Hij voerde hierbij het begrip “actief transport” in. Dit concept bestudeerde hij eerst bij invertebraten, later onderzocht hij de grondslag van de migratie van vissoorten zoals zalmen. Deze migratie blijkt verbonden te zijn aan een soort van metamorfose van hun mineraal regulatiesysteem. Hij stelde dat deze aanpassingen afhankelijk zijn van bepaalde hormonale systemen waarbij prolactine en de schildklieras een belangrijke rol zouden spelen. | Hij deed dus voornamelijk onderzoek in het domein van de ademhalingsfysiologie en de minerale regulatie. Hij was de eerste die aantoonde dat bij verschillende diersoorten tegen een concentratiegradiënt in rechtstreeks minerale stoffen uit de buitenwereld konden worden opgenomen en dit vanuit zeer verdunde oplossingen, zoals zoet water. Hij voerde hierbij het begrip “actief transport” in. Dit concept bestudeerde hij eerst bij invertebraten, later onderzocht hij de grondslag van de migratie van vissoorten zoals zalmen. Deze migratie blijkt verbonden te zijn aan een soort van metamorfose van hun mineraal regulatiesysteem. Hij stelde dat deze aanpassingen afhankelijk zijn van bepaalde hormonale systemen waarbij prolactine en de schildklieras een belangrijke rol zouden spelen. | ||
| − | Zijn fysiologisch onderzoek was baanbrekend en innoverend en het werd bekroond met de [[Baron Louis Empain-prijs]] (1935), met de [[Théophile Gluge-prijs]] (1949) en met de [[Francqui-prijs]] (1951).<ref> "In Memoriam H.Koch". In: ''Jaarboek 1997'', Brussel: KVAB, p.53.</ref> Daarnaast was hij ook laureaat van de reisbeurzenwedstrijd.<ref> "Koch Henri", In: ''De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden'', Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.146.< ref/> | + | Zijn fysiologisch onderzoek was baanbrekend en innoverend en het werd bekroond met de [[Baron Louis Empain-prijs]] (1935), met de [[Théophile Gluge-prijs]] (1949) en met de [[Francqui-prijs]] (1951).<ref> "In Memoriam H.Koch". In: ''Jaarboek 1997'', Brussel: KVAB, p.53.</ref> Daarnaast was hij ook laureaat van de [reisbeurzenwedstrijd].<ref> "Koch Henri", In: ''De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden'', Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.146.< ref/> |
===Publicaties=== | ===Publicaties=== | ||
Revision as of 09:17, 11 June 2010
Dierkundige geboren op 15 februari 1911 en overleden op 86-jarige leeftijd in 1997.
Contents
Biografie
Koch werd geboren in Herk-de-Stad op 15 februari 1911. Hij studeerde aan de Leuvense Universiteit. In 1935 werd hij benoemd tot docent in de wetenschappen, groep dierenkunde. Hetzelfde jaar werd hij docent aan de unitaire universiteit van Leuven, waar hij dierkunde en algemene biologie doceerde in het Nederlands en vergelijkende fysiologie in het Nederlands en het Frans. Later doceerde hij beginselen der genetica, zoögeografie, de vergelijkende fysiologie en algemene biologie inclusief een deel plantenkunde.
Hij ontwierp samen met Vandenbroucke George, een collega, het Zoölogisch Instituut. Na 1944 moest dit een tweede maal gebeuren ten gevolge van een bombardement. [1] Koch heeft bijkomende specimens, vooral van Zweden en Noorwegen, aangebracht voor dit museum.Cite error: Closing </ref> missing for <ref> tag Daarna verrichtte hij met name fysiologisch onderzoek op zalm.
Hij deed dus voornamelijk onderzoek in het domein van de ademhalingsfysiologie en de minerale regulatie. Hij was de eerste die aantoonde dat bij verschillende diersoorten tegen een concentratiegradiënt in rechtstreeks minerale stoffen uit de buitenwereld konden worden opgenomen en dit vanuit zeer verdunde oplossingen, zoals zoet water. Hij voerde hierbij het begrip “actief transport” in. Dit concept bestudeerde hij eerst bij invertebraten, later onderzocht hij de grondslag van de migratie van vissoorten zoals zalmen. Deze migratie blijkt verbonden te zijn aan een soort van metamorfose van hun mineraal regulatiesysteem. Hij stelde dat deze aanpassingen afhankelijk zijn van bepaalde hormonale systemen waarbij prolactine en de schildklieras een belangrijke rol zouden spelen.
Zijn fysiologisch onderzoek was baanbrekend en innoverend en het werd bekroond met de Baron Louis Empain-prijs (1935), met de Théophile Gluge-prijs (1949) en met de Francqui-prijs (1951).[2] Daarnaast was hij ook laureaat van de [reisbeurzenwedstrijd].<ref> "Koch Henri", In: De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden, Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.146.< ref/>
Publicaties
- Lijst met publicaties Libis catalogus [1] geconsulteerd op 09/06/2010 om 10.40u.
- Lijst met publicaties VLIZ website [2] geconsulteerd op 10/06/2010 om 10.40u.
Bibliografie
- “Koch Henri”, In: ’’De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden’’', Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.146.
- E.Kühn,, “In Memoriam H.Koch”, In: Jaarboek 1997, Brussel: KVAB, p.51-54.
- Website VLIZ [3] geconsulteerd op 08/06/2010 om 10u.
Nota’s
