Moons, Michèle (1951-1998)
Astronome. Geboren in 1951 en gestorven op 8 januari 1998.
Biografie
Moons studeerde aan de Université de Namur. In 1981 begon ze daar aan een doctoraatsonderzoek rond de libratie van de maan, onder het promotorschap van Jacques Henrard. Moons werd vooral bekend voor haar onderzoek rond hemelmechanica, uitgevoerd aan het departement wiskunde van de Facultés universitaires Notre-Dame de la Paix van Namen. Ze stelde begin de jaren 1980 een theorie op voor de libratie van de maan, dat op vandaag nog steeds door vele centra wordt gebruikt voor analyse van de beweging van de maan. Het Bureau des Longitudes in Parijs werkte haar onderzoek verder uit. Later onderzocht Moons onder andere resonanties in de planetoïdengordel. Ze was bijna tien jaar assistent redacteur van het tijdschrift Celestial Mechanics and Dynamical Astronomy.
Moons was onder meer lid van de Belgian committee of the European Southern Observatory en van de American Astronomical Society of the Pacific. In 1960 werd een planetoïde die door Cornelis Johannes van Houten, Ingrid van Houten-Groeneveld en Tom Gehrels in het Palomar Observatory was ontdekt, naar haar vernoemd (de 7805 Moons).
Moons was getrouwd en had drie zonen.
Bibliografie
- Morbidelli, Alessandro,"Remembering Michèle Moons", in: Celestial Mechanics and Dynamical Astronomy, 68 (1998), nr. 3, 199-204.
- Houziaux, Léo, "De sterrenkunde", in: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, deel II, Brussel, 2001, 149.[1]
- "Moons, Michèle, Brigitte, Marie, Madeleine", in: Qui est qui en Belgique francophone et au Grand-Duché de Luxembourg, 1990-1991, Brussel, 1990, 420.
Noten
<references>- ↑ Houziaux geeft Moons een verkeerd geboortejaar mee.
