Baeyens, Jozef (1895-1990)
Landouwkundige en bodemkundige, geboren te Sint-Pieters-Lille op 30 november 1895 en overleden te Leuven op 11 april 1990.
Contents
Biografie
Jozef Baeyens studeerde aan het bisschoppelijk college te Herentals. In 1919 werd hij tot priester gewijd. Na zijn wijding werd hij door zijn oversten naar Leuven gestudeerd om er landbouwkunde te studeren. Hij studeerde in 1924 af te Leuven als landbouwingenieur. Na het behalen van zijn diploma stichtte hij de Middelbare Landbouwschool te Geel en werd hij er directeur. Hij interesseerde zich vooral voor de bodemkunde en publiceerde hierover. In 1932 werd hij aangesteld als docent aan de Katholieke Universiteit te Leuven. Hij richtte er een eerste leerstoel Bodemkunde op. In 1935 werd hij tot hoogleraar benoemd en stichtte het Bodemkundig Instituut van de universiteit.
Naar aanleiding van de oprichting van het INEAC - NILCO (Institut National pour l’Etude Agronomique au Congo Belge) werd Baeyens door minister van Koloniën Albert Jozef de Vleeschauwer belast met een zending naar Kongo. Baeyens werd gevraagd er een bodemkundige prospectie te ondernemen. De studiereis duurde 18 maanden in de jaren 1934-1935. De doelstelling van deze studie was een eerste kennismaking met de bodemgesteldheid onder tropische condities, met de vruchtbaarheid van de gronden in Kongo en met de bodemvereisten voor belangrijke gewassen zoals palmolie, cacao, koffie, bananen en suikerriet. Naast de studie van de ‘natuurlijke’ bodemvruchtbaarheid werd ook aandacht besteed aan de behoefte aan meststoffen om de productiecapaciteit bij te stellen en te verhogen. 6000 grondstalen werden gedurende deze expeditie genomen en ter analyse naar het Bodemkundig Instituut te Leuven verscheept.
Bij zijn terugkeer uit Afrika wijdde professor Baeyens zich aan de verdere uitbouw van het Bodemkundig instituut en van een Bodemkundig Station aan het Landbouwinstituut van de K.U.Leuven. Het Station werd door INEAC gesteund om de omvangrijke hoeveelheid grondmonsters uit Kongo te analyseren.
Prof. Baeyens was in 1950 medestichter en erevoorzitter van de Belgische Bodemkundige Vereniging. In 1953 werd hij samen met Prof. R. Tavernier en Dr. A. Pécrot door het Ministerie van Landbouw aan gesteld om België te vertegenwoordigen op een bijeenkomst van Amerikaanse en Europese onderzoekers in Washington om samenwerking op het gebied van bodem bescherming tot stand te brengen.
In 1982 ging Prof. Baeyens opnieuw theologie te studeren. Hij werd licentiaat in de toegepaste theologie
.
Werken
Baeyens was de grondlegger van de wetenschappelijke discipline plantenvoeding en de bodemanalyse in België. Het werk van Baeyens wordt omschreven als "ronduit baanbrekend."[1] Zijn publicatie Les sols de l'Afrique centrale uit 1938 betekende voor de tropische bodemkunde de start als aparte wetenschap.\br/>
In het Bodemkundig Station van het Leuvense Landbouwinstituut legde hij zich specifiek toe op het bepalen van vruchtbaarheidsnormen voor de Belgische bodem. Dat resulteerde in 1939 in de eerste ontledingen van grondstalen.[2]
Bibliografie
- R. Dudal, "Baeyens (Jozef)," Biographie Belge d'Outre-Mer, IX (2015) col. 3-7.
- De Bodemkundige Dienst van België graaft naar eigen wortels]
Noten
</references>- ↑ Bert Woestenborghs, Roeland Hermans en Yves Segers, In het spoor van Demeter. Faculteit Bio-Ingenieurswetenschappen K.U. Leuven, 1878-2003 (Leuven: Universitaire Pers Leuven, 2005), p. 102.
- ↑ Ibidem.
