Vlaams Natuur- en Geneeskundig Congres
Historiek
De Vlaamsche Natuur- en Geneeskundige Congressen werden in mei 1897 opgericht door Julius MacLeod, samen met Edouard Bouqué, Camille De Bruyne, Jan De Windt, Sabbe, Herman Frans Karel Leo (1874-1899|Herman Sabbe]], Gustaaf Staes en A.J.J. Van de Velde.
Het vond voor de eerste maal plaats op zondag 26 september 1897 in het Botanische Laboratorium van de Universiteit van Gent.
| 26 sep 1897 | Gent |
| 1898 | |
| 1899 | Antwerpen |
| 1900 | Brussel |
| 1901 | Brugge |
| 1902 | Kortrijk |
| 1903 | Gent |
| 1904 | Antwerpen |
en dat hierna jaarlijks in een of andere Vlaamse stad zou worden gehouden.[1]
Bij de eerste vergadering bestonden er drie afdelingen. In 1935 was het aantal afdelingen uitgebreid tot tien. In 1924 werd het Natuur- en Geneeskundig Vennootschap gesticht ‘om aan het Vlaamsch Natuur- en Geneeskundig Congres een wettelijke vorm te geven’, o.a. voor het financieel beheer, de administratie van de congressen en ook het beheer van het archief. Zij nam de uitgave op zich van enkele Vlaamse wetenschappelijke tijdschriften, zoals het Vlaamsch Geneeskundig Tijdschrift, het Vlaamsch Diergeneeskundig Tijdschrift, het Farmaceutisch Tijdschrift en het Wis- en Natuurkundig Tijdschrift.[2]
Van Oye Paul was één van de bezielers van de Vlaamse Natuur-en Geneeskundige Congressen.[3]
Bibliografie
- A.J.J. Van de Velde, Het Vlaamsch Natuur- en Geneeskundig Congres van zijn oorsprong in 1897 tot in 1944. Historische Schets, Verhandelingen van de Koninklijke Vlaamsche Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schoone Kunsten van België. Klasse der Wetenschappen jaargang VI, n° 12.
