Gramme, Zénobe - Standbeeld in Luik
Standbeeld van Zénobe Gramme, ingehuldigd in 1905 in Luik, van de hand van kunstenaar Thomas Vinçotte en de architect Charles Soubre.
Zie ook:
Voorstelling
Het imposante monument bestaat uit drie onderdelen. Aan de rechter en linkerzijde bevinden zich stenen beelden. Het ene stelt een jonge ambachtsman aan een werkbank voor. Het andere beeld is dat van een peinzende wetenschapper aan een schrijftafel vol boeken. Opschriften onder de figuren verduidelijken dat het gaat om Zénobe Gramme, rechts als achttienjarige en links als veertigjarige. De beelden symboliseren Grammes veelzijdige levenswerk, waarin wetenschapstalent en vakmanschap verbonden waren. De jonge Luikenaar startte zijn carrière inderdaad als timmerman aan de werkbank. Een wetenschappelijke opleiding had hij niet, maar hij ontwikkelde zich tot een autodidactisch ingenieur met een bijzondere belangstelling voor elektromagnetische apparaten.[1] In 1869 vestigde Gramme zijn naam voorgoed met zijn uitvinding van de Gramme-dynamo. Een tweede verbeterd prototype van deze dynamo maakte furore in het Maison de la Métallurgie et de l'Industrie in Luik en was via Grammes bloeiende bedrijf al gauw overal verkrijgbaar.
Hoog boven de stenen beelden uit verrijst het derde luik van het monument: een bronzen beeldengroep op een stenen sokkel. Het is een dynamisch vormgegeven buste van de gevierde Luikenaar met in zijn handen de beroemde dynamo. De buste wordt gelauwerd door een allegorisch muze, die in haar rechterhand enkele bliksemschichten vasthoudt.
Het opschrift van het standbeeld luidt:
- Zénobe Gramme
- Gramme à 18 ans
- Gramme à 40 ans
Historiek
Het beeld werd ingewijd op 7 oktober 1905, vier jaar na Grammes overlijden, in het kader van de Internationale Tentoonstelling in Luik.
Locatie
Het standbeeld bevindt zich in Luik (aan de Pont de Fragnée), waar Gramme werd geboren en zijn tweede verbeterde dynamo voorstelde aan het publiek.
Bibliografie
- Halleux, Robert, "De ontwikkeling der ideeën", in: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia/La Renaissance du livre, 2001, vol. 1, 32 en 36.
- "Thomas Vinçotte"] op: Wikipedia.nl, geraadpleegd op 18/01/2016.
Noten
- ↑ Gramme zou één van de laatste self made ingenieurs zijn. Naarmate de tweede industriële revolutie zich voltrok was een universitair- wetenschappelijke basis voor een ingenieur steeds meer een noodzakelijke voorwaarde.
