Hardenpont, Nicolas (1705-1774)
Priester en pomoloog, geboren op 14 juni 1705 in Mons en gestorven op 31 december 1774 in Mons.
Biografie
Hardenpont werd geboren in de parochie Saint-Nicolas en Havré te Mons. Als zoon uit een gezin van de hogere klasse lag de weg naar de universitaire studies voor hem open. In 1726 behaalde de jonge Hardenpont aan de Universiteit van Leuven het diploma van Meester in de Wetenschappen. Na deze studies koos hij voor een opleiding theologie, en ten slotte voor een wijding tot priester. Bij zijn terugkeer naar Mons werd hij er seculier prieser en bestuurder van het weeshuis "l’hospice du Saint-Esprit".
Hardenponts interesse voor pomologie ontstond al vroeg. Reeds in 1725, tijdens zijn studies wetenschappen, was hij bezig met fruitbomen. Wellicht had hij toen al kennis van een recente ontdekking in de plantkunde, namelijk het bestaan van geslachtsorganen in planten. Professor Herman Boerhave[1] in Leiden bewees dit ondermeer door kunstmatige bevruchting. Rond 1760 verspreidde Hardenpont zijn eerste aanwinsten. Hij was de eerste die bij peren op smeuïgheid selecteerde. Vergelijkende studies tonen aan dat hij hierbij inderdaad kunstmatige bevruchting toepaste. Naarmate Hardenpont meer perensoorten creërde, groeide zijn faam als pomoloog. Zijn boterperen Beurré d'Hardenpont en Délices d'Hardenpont genoten lange tijd internationale bekendheid.
Bibliografie
- De Puydt, P.E., Les Poires de Mons, 1860, 182.
- Dumortier, B., Pomone Tournaisienne, Doornik/Parijs/Leipzig, 1869, 7.
- Gilbert, Ch., Les Fruits Belges, 1874, 3 en 35.
- Devillcrs, L., Hardenpont, in: Biographie Nationale, 8 (1884), 711.
- Verlinden, R., Onze pomologen uit de 19de eeuw, 2014, ISBN: 9789090285986
Noten
<references>- ↑ Herman Boerhaave, op Wikipedia.nl, geraadpleegd op 16/02/2016.
