Julin, Charles (1857-1930)
Morfoloog en dierkundige, geboren te Luik op 18 december 1857 en overleden te Chokier op 5 februari 1930.
Biografie
Charles Julin werd geboren te Luik op 18 december 1857. Hij deed zijn humaniora aan het Atheneum van Luik. In 1878 schreef hij zich in aan de Universiteit van Luik. In 1880 werd hij kandidaat in de geneeskunde. In 1882 promoveerde hij aan de Universiteit van Luik tot doctor in de dierkunde.
Vanaf 1878 tot aan het einde van zijn opleiding was hij op vraag van Édouard Joseph Louis Marie Van Beneden leerling-assistent embryologie. Daarnaast was hij van 1882 tot 1887 assistent voor de cursussen embryologie en vergelijkende anatomie aan de Faculteit Geneeskunde aan de Universiteit van Luik.[1]
Aan de Faculteit Geneeskunde doceerde hij vanaf 1888 topografische anatomie en vanaf 1894 algemene histologie. In 1896 werd hij gewoon hoogleraar aan de Universiteit van Luik. In 1910 nam hij de leerstoel embryologie over van de overleden Édouard Joseph Louis Marie Van Beneden.
Hij vervolledigde zijn opleiding in het buitenland. Hij ondernam ook een hele reeks van studiereizen: in 1880 reisde hij naar laboratoria in Bergen en Noorwegen. Vanaf 1881 reisde hij elk jaar naar het marine laboratorium van Wimereux.[2] In 1882, 1902 en in 1904 verbleef hij voor een korte periode aan het Zoologisch Station te Napels. Hij reisde ook naar Villefranche-sur-Mer, Sète en Roscoff.
Hij trouwde in 1882 met Juliette Cellier, ze hadden drie kinderen samen.[3]
Naast het doceren schreef hij van 1884 tot 1901 een reeks artikelen onder de titel A travers la science in het tijdschrift Journal de Liège.[4]
In 1919 werd hij benoemd tot directeur van het Anatomische Instituut aan de Faculteit Wetenschappen aan de Universiteit van Luik.[5]
In 1922 werd hij tijdelijk professor aan de medische faculteit van de Universiteit van Bordeaux, als onderdeel van een uitwisselingsproject.[6] Hij ontving ook een eredoctoraat van deze universiteit en hij werd Officier in het Franse Erelegioen.[7]
In augustus 1927 reisde hij met zijn zoon naar het laboratorium van Arago.[8] Bij zijn terugkeer trok hij zich terug in Chokier, nabij Luik. Hij overleed hier op 5 februari 1930.[9]
Hij werd op 10 juni 1911 verkozen tot corresponderend lid van de Académie royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique en op 16 juni 1914 tot effectief lid.
Werken
Hij was vooral actief als morfoloog.[10]
Hij schreef verschillende werken samen met zijn leermeester Édouard Joseph Louis Marie Van Beneden, onder meer over de Zakpijpen, een klasse van in zee levende chordadieren. Zo verscheen in 1884 in de Archives de Biologie, het werk Le système nerveux central des Ascidies adultes et ses rapports avec celui des larves urodèles.[11]
Hij bestudeerde de vorming van de nageboorte en de vorming van de moederkoek.
Hij schreef ook de beroemde verhandeling Recherches sur la morphologie des Tuniciers (1886).[12]
Hij schreef van 1899 tot 1904 een reeks van korte artikelen over de fylogenie van tuniciers of manteldieren. Hij deed bij de manteldieren onderzoek naar de evolutie van deze soort.[13]
In 1912 schreef hij een monografie over de Pyrosoma giganteum. In het werk werden persoonlijke observaties, afbeeldingen en documentatie gebundeld.[14]
Hij bestudeerde de vorming van de vertebraten, te beginnen bij één der eenvoudigste, de Amphioxus.[15]
De laatste publicaties van Julin waren zeer kort onder meer Principes d'une classificiation naturelle de Tuniciers.[16]
Educatieve publicaties
Hij vertaalde belangrijke Duitse werken die hij nuttig achtte voor de opleiding van jonge artsen. In 1889 Traité d'Anatomie humaine (Carl Gegenbaur), in 1891 Traité d'Embryologie (Oscar Hertwig), in 1894 La cellule des Eléments d'Anatomie et de physiologie générales (Oscar Hertwig), ....[17]
Publicaties
- lijst met publicaties in: de Selys Longchamps, Marc,"Julin Charles", in: Annuaire ARB, jaargang 1948, p. 178-188.
Bibliografie
- de Selys Longchamps, Marc, "Julin Charles", in: Annuaire ARB, jaargang 1948, p. 131-177.
- Brien, Paul "Julin Charles", in: Biographie Nationale, vol. 40, kol. 533-542.
Nota’s
- ↑ de Selys Longchamps, Marc, "Julin Charles", in: Annuaire ARB, jaargang 1948, p. 133.
- ↑ Brien, Paul "Julin Charles", in: Biographie Nationale, vol. 40, kol. 534.
- ↑ de Selys Longchamps, Marc, "Julin Charles", in: Annuaire ARB, jaargang 1948, p. 136.
- ↑ Brien, Paul "Julin Charles", in: Biographie Nationale, vol. 40, kol. 534.
- ↑ Brien, Paul "Julin Charles", in: Biographie Nationale, vol. 40, kol. 540.
- ↑ de Selys Longchamps, Marc, "Julin Charles", in: Annuaire ARB, jaargang 1948, p. 141.
- ↑ de Selys Longchamps, Marc, "Julin Charles", in: Annuaire ARB, jaargang 1948, p. 142.
- ↑ Brien, Paul "Julin Charles", in: Biographie Nationale, vol. 40, kol. 540.
- ↑ de Selys Longchamps, Marc, "Julin Charles", in: Annuaire ARB, jaargang 1948, p. 177.
- ↑ de Selys Longchamps, Marc, "Julin Charles", in: Annuaire ARB, jaargang 1948, p. 139.
- ↑ de Selys Longchamps, Marc, "Julin Charles", in: Annuaire ARB, jaargang 1948, p. 149.
- ↑ Halleux, Robert, "Naar de kern van het leven: de biologie", In: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia/La Renaissance du livre, 2001, vol. 1, p. 303.
- ↑ Brien, Paul "Julin Charles", in: Biographie Nationale, vol. 40, kol. 539.
- ↑ Brien, Paul "Julin Charles", in: Biographie Nationale, vol. 40, kol. 540.
- ↑ Halleux, Robert, "Naar de kern van het leven: de biologie", In: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia/La Renaissance du livre, 2001, vol. 1, p. 303.
- ↑ Brien, Paul "Julin Charles", in: Biographie Nationale, vol. 40, kol. 540.
- ↑ Brien, Paul "Julin Charles", in: Biographie Nationale, vol. 40, kol. 535.
