Polinard, Edmond Pierre Joseph (1891-1954)

EnglishNederlandsfrançais

Geoloog en mijningenieur, geboren te Membach op 4 november 1891 en overleden te Etterbeek op 23 januari 1954.

Biografie

Edmond Polinard werd geboren te Membach op 4 november 1891. In 1920 werd hij burgerlijk mijningenieur aan de ULg.
Hij ondernam verschillende studiereizen naar Midden-Afrika, namelijk van 1920 tot 1922, van 1923 tot 1925 en van 1931 tot 1932. In 1935 maakte hij een studiereis naar Schotland. In hetzelfde jaar werkte hij ook in het Laboratorium voor Mineralogie van het Museum te Parijs.
Hij was professor aan het Universitair Instituut voor Overzeese Gebieden, later de Koninklijke Academie voor Overzeese Wetenschappen in Antwerpen, waar hij in beide landstalen doceerde.
Hij was van 1939 tot 1940 bevelhebber van het 57ste Linieregiment, na de oorlog werd hij ere-reserve luitenant-kolonel.

Hij werd op 13 oktober 1945 corresponderend lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, op 8 februari 1947 werkend lid en in 1953 bestuurder-voorzitter.
Hij was lid van het Koninklijk Belgisch Koloniaal Instituut, lid van het directiecomité van de commissie voor geologie van het Ministerie van Koloniën en hoofd van de geologische dienst van de Société Internationale Forestière et Minière de Congo.
Hij was lid van de Vlaamse Wetenschappelijke Congressen.

Hij overleed te Etterbeek op 23 januari 1954.

Werken

Zijn eerste publicaties steunden voornamelijk op zijn eigen observaties. Deze studies behandelden de Congolese bekken en hadden als onderwerp: de mineralogie van diamant, de petrografie van de kristallijne schisten en de magmatische instrusies van de sokkel. Hij onderzocht ook de diamant uit de lagen van Bushimai en van Ubanghi-Sjari. Deze werden aan geometrische bepalingen, fotografische confrontaties, splijtproeven, slijpen, enz.... onderworpen. Hieruit concludeerde hij dat diamant holoëdrisch is.

Zijn petrografische studies brachten klare inzichten over de mineralogische gesteldheid, de chemische samenstelling en de evolutie van de precambrische formaties van het westen, het noorden en het zuiden van de Congolese Cuvette. Deze studies brachten onder meer aan het licht : het bestaan van magnesiumrijk magmatische intrusies in tegenstelling tot de hyperalkaliniteit van het magma in andere streken van Midden-Afrika.
In de sokkel van de gebieden van Kotto en M’Bari onderscheidde hij metamorfe gesteenten, zowel van sedimentaire als van magmatische oorsprong, naast enclaves van gemengde gesteenten. Hij toonde aan dat al deze gesteenten in de mesozone waren geëvolueerd en dat de ortho-gesteenten een hyperalumineuse en magnesiumrijke magmatische provincie vormen. Hoewel het bestaan van migmatieten reeds vroeger werd vermeld, ook wel incidenteel in Midden-Afrika, was Edmond Polinard zijn grootste verdienste om als eerst een regionale studie aan dit onderwerp te wijden. Hij toonde ook het belang aan van injectie en migmatisatie verschijnselen bij de opbouw van een deel van de Afrikaanse sokkel.
Hij won verschillende prijzen: voor de periode 1927 tot 1936, de tienjaarlijkse prijs voor de minerale wetenschappen. In 1936 won hij de Agathon De Potterprijs.

Publicaties

• Begrippen over algemene geologie, Antwerpen, Standaard, 1941, 184 p., ill.
• "De classificatie der diamanthoudende grintlagen in het Kasaibekken (Belgisch-Congo en Noord-Angola)", In:Mededelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België: Klasse der Wetenschappen, vol. 10: 2. Antwerpen,Standaard, 1948, 20 p.
• "Over het bruine bioliet der dieptegesteenten van het Kasaigebied (Belgisch-Kongo)", In:Mededelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België: Klasse der Wetenschappen, vol. 9: 6, Antwerpen: Standaard, 1947, 18 p., ill.
• Lijst met publicaties Catalogus KBR geconsulteerd op 16/09/2010 om 16u15.

Bibliografie

• Raymond, Breckpot,"Edmond Polinard",In:Jaarboek 1954, Brussel: KVAB, p.223-225.