Géhéniau, Jules François Joseph (1909-1991)
Wiskundige en natuurkundige, geboren te Twee-Akren op 31 maart 1909 en overleden te Brussel op 11 juni 1991.
Biografie
Jules Géhéniau werd geboren te Twee-Akren op 31 maart 1909. Hij volgde middelbaar onderwijs aan het Atheneum van Ath. Van 1927 tot 1931 studeerde hij natuurkunde en wiskunde aan de ULB. In juli 1931 werd hij gepromoveerd tot doctor in de natuurkunde en de wiskunde. Hij was de assistent van [[De Donder, Théophile Ernest (1872-
1957)|Théophile De Donder]]. Hij was ook één van de eerste onderzoekers aan het F.N.R.S.
In 1934 verbleef hij voor de eerste maal in Parijs, tussen 1936 en 1939 volgden nog verschillende werkbezoeken. In 1938 werd hij geaggregeerde voor het hoger onderwijs met de thesis Mécanique ondulatoire de l’électron et du photon.[1]
Tijdens de sluiting van de ULB organiseerde hij mee het clandestien onderwijs. [2] Daarnaast was hij ook actief in de verzetsbeweging het Onafhankelijkheidsfront, waarin hij verantwoordelijk was voor de clandestiene publicaties, het rekruteren van leden en het verzamelen van informatie.[3]
In 1944 werd hij benoemd tot professor aan de ULB.
In 1948 verbleef hij voor de eerste maal in Zürich, er zouden nog verschillende verblijven volgen. Hij reisde ook regelmatig naar het Max Planck Instituut in München.
Van 1959 tot 1975 participeerde hij actief aan de activiteiten van het ECFA (Comité européen pour les futurs accélérateurs), een orgaan gecreeërd door de C.E.R.N. Daarnaast was hij actief aan het Interuniversitair Instituut voor Kernwetenschappen en aan het Solvay Instituut. [4]
Hij was in 1947 nauw betrokken bij de oprichting van het Centre de Physique nucléaire.[5]
Hij was decaan van de Faculteit Wetenschappen van 1964 tot 1966.
Hij werd op 9 december 1950 benoemd tot corresponderend lid van de Académie royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique , lid op 14 december 1957 en in 1967 hoofd van de Klasse Wetenschappen.[6] br/>
In 1948 werd hij laureaat ARB met de publicatie:Etude sur les champs spinoriels et leur quantification.[7]
Hij overleed te Brussel op 11 juni 1991.
Werken
Hij schreef werken over de veldentheorie, de kwantumelektrodynamica en de algemene relativiteit. Hij werkte nauw samen met Louis de Broglie (1892-1987).[8]
In juni 1955 organiseerde hij in samenwerking met het Belgisch Centrum voor Wiskundig Onderzoek aan de ULB een colloquium over de oplossingen van de Einstein-Maxwell-vergelijkingen, Einsteins unitaire veldtheorie en de toepassing van de technieken van de groepentheorie op de algemene relativiteit .[9]
Een leerling van Jules Géhéniau was Van Hove, Léon (1924-1990).
Publicaties
- Lijst met publicaties in: Freddy, Binon & Marcel, Demeur,"Jules Géhéniau", In:Annuaire ARB,2004,p.7-10.
Bibliografie
- Marcel, Demeur,[http://www2.academieroyale.be/academie/documents/FichierPDFNouvelleBiographieNational2109.pdf#page=152 "Jules Géhéniau", In: Nouvelle Biographie Nationale, vol.7, p. 150-153.
- Pierre, Marage, "De kernfysica en de deeltjesfyscia", In:Geschiedenis van de wetenschappen in België, 1815-2000 onder leiding van Robert Halleux, vol 2, Brussel, Dexia/La Renaissance du Livre, 2001, p.85; p.92.
- Freddy, Binon & Marcel, Demeur,"Jules Géhéniau", In:Annuaire ARB,2004, p.1-10.
Nota’s
- ↑ Marcel, Demeur, "Jules Géhéniau",In:Nouvelle Biographie Nationale, vol.7, p. 150-153.
- ↑ Freddy, Binon & Marcel, Demeur, "Jules Géhéniau", In:Annuaire ARB,2004, p.3.
- ↑ Marcel, Demeur, "Jules Géhéniau", In:Nouvelle Biographie Nationale, vol.7, p. 150-153.
- ↑ Freddy, Binon & Marcel, Demeur, "Jules Géhéniau", In:Annuaire ARB, 2004, p.5.
- ↑ Pierre, Marage, "De kernfysica en de deeltjesfyscia", In: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia, 2001, vol. 2, p.91.
- ↑ Freddy, Binon & Marcel, Demeur,"Jules Géhéniau", In:Annuaire ARB,2004, p.5.
- ↑ Marcel, Demeur,"Jules Géhéniau", In:Nouvelle Biographie Nationale, vol.7, p. 150-153.
- ↑ Pierre, Marage, "De kernfysica en de deeltjesfyscia", In: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia, 2001, vol. 2, p.85.
- ↑ D. Lambert, "De algemene relativititeit en de kosmologie", In: Geschiedenis van de wetenschappen in België, 1815-2000 onder leiding van Robert Halleux, vol 2, Brussel, Dexia/La Renaissance du Livre, 2001, p. 133-134.