Jaumotte, Jules Maurice Charles (1887-1940)

From Bestor_NL
Revision as of 13:37, 18 April 2011 by Wendy (talk | contribs) (→‎Biografie)
Jump to: navigation, search

Meteoroloog, vliegtuigpionier en uitvinder, geboren te Namen op 14 april 1887 en overleden te Ukkel op 6 juli 1940.

Biografie

Jules Jaumotte werd geboren te Namen op 14 april 1887. Hij deed zijn humaniora aan het Atheneum van Namen. Op 18-jarige leeftijd werd hij militair in de Antwerpse genie. Hij deed het ingangsexamen voor de Koninklijke Militaire School. In 1906 werd hij toegelaten aan de sectie speciale wapens aan de Koninklijke Militaire School. Hier studeerde hij voor ingenieur. Hij verliet in 1911 de Koninklijke Militaire School als ingenieur en onderluitenant van de genie.[1] In 1912 promoveerde hij tot luitenant. In hetzelfde jaar startte hij aan de vliegschool voor burgerluchtvaart te Sint-Job-in-'t-Goor. In 1913 volgde hij les aan de Militaire vliegschool te Brasschaat.
In februari 1914 werd hij overgeplaatst naar een squadron te Namen. Hij nam tijdens de Eerste Wereldoorlog deel aan strategische verkenningsvluchten boven de forten van Namen en Antwerpen.[2] Hij besefte al voor de oorlog het belang van luchtfotografie bij verkenningsvluchten. Begin 1915 werd hij belast met het oprichten van een fotografische dienst voor de Belgische luchtvaart. Hij verbeterde eveens het stereoscopisch procédé waardoor men de meer efficiënte camouflage kon ontdekken.
In 1916 promoveerde hij tot kapitein. In 1917 werd hij commandant van een squadron gespecialiseerd in verre verkenningen.[3] Na de Eerste Wereldoorlog (1918) trouwde hij met zijn verloofde, ze kregen samen drie kinderen.[4] In hetzelfde jaar werd hij toegevoegd aan het bezettingsleger te Krefeld (Rijnland), waar hij het commando van een squadron op zich nam.
In 1919 werd hij directeur van het Koninklijk Meteorologisch Instituut.[5] Het hield zich bezig met de meteorologie, de atmosferische en aardelektriciteit, het aardmagnetisme en aanverwante disciplines. Het Instituut omvatte vier secties: een sectie tijd en berichtgeving, gevestigd in het luchthavengebouw van Haren, een sectie klimatologie, een sectie aërologie en een sectie magnetisme en elektriciteit die in 1913 een magnetische kaart van België opmaakte.[6] Hij reorganiseerde en bouwde dit instituut verder uit. Zo kwam er een uitbreiding van het wetenschappelijk personeel en werd het observatienetwerk gerenoveerd. In 1919 ontmoette hij in Parijs professor Bjerknes. In 1921 verbleef Jaumotte aan het Bureau de Temps te Bergen (Noorwegen) om nader kennis te maken met de door Bjerknes ontwikkelde theorie. Na zijn terugkeer bestudeerde hij de publicaties van Bjerknes en Solberg en paste hij de methodes van de school van Bergen toe. Jaumotte was de eerste die de frontologie en de nieuwe methode van de synoptische en dynamische meteorologie introduceerde in België. Vanaf dan werd deze nieuwe methode systematisch toegepast bij weersvoorspelling aan de Sectie Tijd en Voorspellingen te Ukkel.[7] Hij zorgde voor de vorming van een dienst voor luchtvaartmeteorologie in 1929.[8] In 1937 presenteerde hij aan de overheid een project om het Koninklijk Meteorologisch Instituut verder te decentraliseren. In 1938 werd dit voorstel door de regering goedgekeurd. Hijzelf maakte de voltooiing van deze reorganisatie niet meer mee. Hij overleed immers in een Brussels ziekenhuis op 6 juli 1940 aan de gevolgen van verwondingen opgelopen tijdens een Duits bombardement op 1 juni 1940 in De Panne. Hij was in De Panne voor de organisatie van de meteorologische dienst van het Belgische Leger.[9]
Naast zijn werk aan het Koninklijk Meteorologisch Instituut doceerde hij vanaf 1927 aan de Universiteit van Luik thermodynamica van de atmosfeer.[10]
Hij werd op 7 juni 1937 corresponderend lid van de Académie royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique . Aan de Academie was hij vanaf 1921 lid van het Nationaal Comité voor Geodesie en geofysica.
Daarnaast werd hij in 1931 voorzitter van de Société Royale belge d’Astronomie, de Météorologie et de Physique du Globe. Hij was van 1932 tot 1933 lid van de Belgische Commissie voor de organisatie van het Polaire Jaar. Hij was lid van de administratieve commissie van het Nationaal Instituut voor Landbouwstudies in Belgisch Congo. In 1934 werd hij lid van de Société royale des Sciences de Liège.[11]
Vanaf 1919 maakte hij zonder onderbreking deel uit van het Internationaal Meteorologisch Comité.[12] In 1937 werd hij erelid van het Observatory of Mount Washington en in 1939 erelid van de Royal Meteorological Society of London.[13]

Werken

Hij hield zich bezig met verschillende problemen binnen de meteorologie.
Dankzij de financiëring van het NFWO werd het voor Jaumotte mogelijk om verschillende weerballons te lanceren. Bovendien kon hij hierdoor tijdens het Pooljaar (1932-1933) een uitgebreide documentatie over aerologie op bouwen. Daarnaast schreef hij bijdragen over atmosferische storingen. In het kader hiervan vermelden we zijn ontdekking in 1933 van de thermische inversie in de stratosfeer. Hierdoor kon Jaumotte een formulering van de theorie over de ozondiffusie in de atmosfeer in het zwaartekrachtsveld maken. Hij hield zich echter niet alleen bezig met de verschillende problemen rond de synoptische meteorologie en de aërologie. Hij interesseerde zich ook voor de werking van de atmosfeer en meer specifiek de atmosferische thermodynamica.[14]
Hij ontwierp een serie meettoestellen voor meteorologische observaties door vliegtuigen. Eind 1923 ontwikkelde hij na een hele reeks testen een meteorograaf voor vliegtuigen.[15] In 1935 werd de meteorograaf aangepast aan het gebruik in snellere vliegtuigen.
In 1932 ontwikkelde hij een steoroscopisch toestel om makkelijker foto's van wolken te kunnen nemen.[16] Hij ontwikkelde ook een meteorograaf die kon worden bevestigd aan weerballons. Deze meteorograaf was veel lichter dan deze voor in vliegtuigen.[17] Ook ontwikkelde hij een klein fototoestel dat aan deze weerballons kon worden bevestigd.[18] Hij publiceerde beschrijvingen met alle details van de constructie van deze meettoestellen.[19]

Publicaties

  • Lijst met publicaties in: De Donder, Théophile "Jules Jaumotte", In: Annuaire ARB, jaargang 1941, p. 208-211.


Bibliografie


Nota’s

  1. ↑ De Donder, Théophile "Jules Jaumotte", In: Annuaire ARB, jaargang 1941, p. 191.
  2. ↑ Van Mieghem, Jacues, "Jules Jaumotte", In: Biographie Nationale, vol. 38, 1974, kol. 358-359.
  3. ↑ Van Mieghem, Jacues, "Jules Jaumotte", In: Biographie Nationale, vol. 38, 1974, kol. 359.
  4. ↑ De Donder, Théophile "Jules Jaumotte", In: Annuaire ARB, jaargang 1941, p. 191.
  5. ↑ De Donder, Théophile "Jules Jaumotte", In: Annuaire ARB, jaargang 1941, p. 194.
  6. ↑ Despy-Meyer, A.,Instellingen en netwerken; In: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia/La Renaissance du livre, 2001, vol. 1, p.87.
  7. ↑ De Donder, Théophile "Jules Jaumotte", In: Annuaire ARB, jaargang 1941, p. 195.
  8. ↑ Despy-Meyer, A.,Instellingen en netwerken; In: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia/La Renaissance du livre, 2001, vol. 1, p.87.
  9. ↑ Van Mieghem, Jacques, "Jules Jaumotte", In:Florilège des Sciences en Belgique, vol. 2, Brussel, 1980, ARB, p. 339.
  10. ↑ Van Mieghem, Jacques, "Jules Jaumotte", In: Ciel et Terre, Vol. 56, p. 272.
  11. ↑ Van Mieghem, Jacues, "Jules Jaumotte", In: Biographie Nationale, vol. 38, 1974, kol. 368-369.
  12. ↑ Van Mieghem, Jacques, "Jules Jaumotte", In: Ciel et Terre, Vol. 56, p. 267.
  13. ↑ Van Mieghem, Jacues, "Jules Jaumotte", In: Biographie Nationale, vol. 38, 1974, kol. 368-369.
  14. ↑ Van Mieghem, Jacques, "Jules Jaumotte", In: Ciel et Terre, Vol. 56, p. 271.
  15. ↑ Van Mieghem, Jacques, "L'oeuvre scientifique de Jules Jaumotte, Directeur de L'Institut Royal Météorlogique de Belgique (1919-1940)", In: Ciel et Terre, vol. 57, p. 98-99.
  16. ↑ Van Mieghem, Jacques, "L'oeuvre scientifique de Jules Jaumotte, Directeur de L'Institut Royal Météorlogique de Belgique (1919-1940)", In: Ciel et Terre, vol. 57, p. 102.
  17. ↑ Van Mieghem, Jacques, "L'oeuvre scientifique de Jules Jaumotte, Directeur de L'Institut Royal Météorlogique de Belgique (1919-1940)", In: Ciel et Terre, vol. 57, p. 104.
  18. ↑ Van Mieghem, Jacques, "L'oeuvre scientifique de Jules Jaumotte, Directeur de L'Institut Royal Météorlogique de Belgique (1919-1940)", In: Ciel et Terre, vol. 57, p. 110.
  19. ↑ Van Mieghem, Jacques, "Jules Jaumotte", In: Ciel et Terre, Vol. 56, p. 270.
Retrieved from "https://www.bestor.be/wiki_nl/index.php?title=Jaumotte,_Jules_Maurice_Charles_(1887-1940)&oldid=6152"