Hemptinne, Alexandre Paul de (1866-1955)

EnglishNederlandsfrançais

Scheikundige, geboren te Gent op 17 april 1866 en overleden in dezelfde stad op 17 december 1955.

Biografie

Alexandre de Hemptinne werd geboren te Gent op 17 april 1866. Hij was de jongste van zes kinderen. Zijn vader was een Gents industrieel.
Hij startte aan de Universiteit van Gent met de opleiding natuurwetenschappen. Alphonse-François Renard speelde een belangrijke rol bij de wetenschappelijke oriëntatie van de Hemptinne. Samen maakten ze verschillende geologische excursies. In februari 1887 onderbrak hij zijn opleiding om een lange reis te maken door Egypte, Palestina en Griekenland. In september 1888 volgde hij de lessen van William Thomson aan de Universiteit van Glasgow. Van 1890 tot 1891 verbleef hij aan de Universiteit van Edinburgh. Vervolgens werkte hij meer dan twee jaar aan de Universiteit van Leipzig, waarbij in 1893 de titel doctor in de natuurwetenschappen behaalde met de thesis Uber die elektrische Leitfahigkeit der Flame un der Gase. Bij zijn terugkeer uit Leipzig werkte hij aan laboratorium van 't Hoff aan de Universiteit van Amsterdam. Op diens advies maakte hij een studie van de verzeeping van bepaalde esters. Het werk verscheen in 1894 in Zeitschrift fur physikalische Chemie.
Hij trouwde op 27 december 1894 te Gent met Elsé de Kerckhove de Denterghem. Hij had met haar drie kinderen: twee meisjes en één zoon Marc Ferdinand Léon.
Hij bouwde en leidde te Gent het laboratorium voor Lage Temperaturen en Technische Fysica en hij moest voor de aankoop van nieuwe uitrusting vaak een beroep doen op eigen financiële middelen.
In 1902 werd hij benoemd tot hoogleraar aan de UCL en verantwoordelijk voor het organiseren van het laboratorium van experimenteel onderzoek voor de voorbereiding van proefschriften.
Hij deed dus zowel onderzoek in zijn laboratium in Gent als aan het Instituut voor Natuurkunde aan de UCL.
Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd hem gevraagd om zijn X-ray apparaten uit te lenen aan het Rode Kruis om de gewonden beter te kunnen helpen. In het laboratorium verleenden ze hulp aan krijgsgevangenen.
De stichting van het chemisch bedrijf Elektrion in Wondelgem was een afgeleide van zijn laboratorium te Gent. Elektrion werd tijdens de Eerste Wereldoorlog ontmanteld, en nadien terug opgebouwd onder de leiding van De Cavel en Roegiers. Beiden waren leerlingen van de Hemptinne.
Hij droeg ook bij aan wat later het NFWO zou worden en nam deel aan de activiteiten van de commissies.
Hij speelde een actieve rol bij het moderniseringen van het Instituut van Natuurkunde aan de UCL. Hij was ook één van de oprichters van de Belgische Vereniging voor Natuurkunde. Hij was tevens voorzitter van de Wetenschappelijke Commissie aan het Koninklijk Meteorologisch Instituut.
In 1939 stopte hij met doceren van de cursussen natuurkunde omwille van de hervormingen van het hoger onderwijs. In hetzelfde jaar overleed zijn vrouw. Enkele dagen later brak de Tweede Wereldoorlog uit en hij moest zijn laboratorium en huis verlaten.
Hij werd op 8 juni 1907 corresponderend lid van de Académie royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique , effectief lid op 1 juni 1912 en in 1929 directeur van de Klasse Wetenschappen. In 1947 werd hij geassocieerd lid van de Académie des Scineces et de Belles Lettres et Arts van Lyon.
Hij overleed in zijn geboortestad op 17 december 1955.

Werken

Zijn doctoraatsthesis Uber die elektrische Leitfahigkeit der Flame un der Gase was de basis van zijn toekomstig onderzoek over elektrische verschijnselen in vloeistoffen en gassen, zijn ze vergelijkbaar? Hoe verschillen ze? De chemische effecten als gevolg van de stroom zijn ze hetzelfde? Hoe zijn ze anders? Hij deed ook onderzoek naar het effect van een magnetisch veld op de gasontlading, de werking van het magnetisch veld op chemische reacties en fosforescentie, een onderzoek naar de invloed van druk op de voortplanting van de explosie in gas, de afvoer van kritische druk, ....
In 1902 verscheen een belangrijk werk van hem: Sur la synthèse de l'ammoniaque par l'éléctricité.
La loi de Faraday et l'action de l'effluve electrique sur les gaz verscheen in 1919 en was de eerste van een serie werken waarin de auteur laat de analogie tussen de wet van Faraday voor vloeistoffen en de chemische werking van de elektrische ontlading in de gassen onder druk min of meer gereduceerd. Verschillende studies behandelden de reductie van metaaloxiden geactiveerd door waterstof en de eigenschappen van deze oxides. Ze verschenen in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog.

Publicaties

• Lijst met publicaties in: De Hemptinne, Marc, "Alexander de Hemptinne", in: Annuaire ARB, jaargang 1960, p. 26-30.
  

Bibliografie

• De Hemptinne, Marc, "Alexander de Hemptinne", in: Annuaire ARB, jaargang 1960, p. 2-25.
• De Hemptinne, Marc, De Hemptinne Alexandre, in: Association familiale de hemptinne, geconsulteerd op 13/02/2012 om 13u.
• KADOC, archieffonds familie Alexandre de Hemptinne. Ca. 1885-1978.