Cornet, Jules (1865-1929)

From Bestor_NL
Jump to: navigation, search

Geoloog, stratigraaf en mineraloog, geboren te Saint-Vaast (La Louvière) op 4 maart 1865 en overleden te Bergen op 17 mei 1929. Zoon van François Léopold Cornet.


Biografie

Cornet groeide op in het gezin van François-Léopold Cornet en diens tweede vrouw met Florentine Caupain. Cornets moeder, Louise Martin, was gestorven toen hij pas drie jaar oud was. Cornet volgde Grieks-Latijn aan het Koninklijk Atheneum te Bergen. Nadien startte hij met de opleiding geneeskunde aan de Universiteit van Gent.[1] Na het succesvol afronden van zijn eerste jaar geneeskunde werd hij aangesteld als voorbereider voor de cursussen zoölogie en vergelijkende anatomie van Felix Plateau. Hij voerde deze functie zeven jaar lang uit.[2] Tegelijkertijd was hij werkzaam aan het geologisch laboratorium van Alphonse-François Renard. In 1890 promoveerde hij aan de Universiteit van Gent tot doctor in de natuurwetenschappen, sectie mineralogie.[3] Volgens Cornets biograaf F. Stockmans was de carrièrewending van de jongeman van dierkunde naar geologie een gevolg van de dood van zijn vader, een succesvol geoloog met een onafgewerkt palmares, in 1887.


Cornet nam van 1891 tot 1893 als geoloog deel aan de expeditie Bia-Francqui naar Zuid-Katanga.[4] Hij bestudeerde de koper- en ijzerafzettingen in deze regio.[5] In 1895 keerde hij terug naar Congo en trok langs het tracé van de spoorweg Matadi-Leopoldstad. De publicaties die hieruit voortvloeiden leverden hem een eervolle vermelding door de jury van de eerste Tienjaarlijkse prijs van de Belgische regering voor Mineralogische Wetenschappen (periode 1892-1897) op.[6] Op 23 april 1896 trouwde hij.[7]


In 1897 werd hij aangesteld als professor in de mineralogie, geologie en de paleontologie aan de Ecole des Mines in Bergen. Hij behield deze functie tot aan zijn dood. Hij werd in 1925 deken van de faculteit die uit deze school was gegroeid. Op 25 september 1903 werd hij aangesteld als docent aan de Faculteit Wetenschappen aan de Universiteit van Gent. Hij doceerde er fysische aardrijkskunde.[8] Een jaar later voegde hij er de cursussen Warenkennis bij aan de Bijzondere Handelsschool die verbonden was aan de faculteit Rechten. Hij gaf de colleges tot hij hiervan ontlast werd als gevolg van de vernederlandsing van de universiteit in de jaren 1923-1926.[9] In 1922 werd hij aan de Ecole des Mines in Bergen benoemd aan de leerstoel C.R.B opgericht door de Commission for the Relief of Belgium.[10]


Cornet werd in 1912 corresponderend lid van de Académie royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique en effectief lid in 1919. In 1929 werd hij lid van de Koninklijke Academie voor Koloniale Wetenschappen. Hij werd in 1923 ook corresponderend lid van het Institut de France.[11] Hij was ook lid van de Académie des Sciences coloniales te Parijs, lid en voorzitter van de Société Géologique en ook lid en voorzitter van de Société belge de Géologie, de Paléontologie et d'Hydrologie. Cornet was Officier in de Koninklijke Orde van de Leeuw, drager van de Burgerlijke medaille eerste klasse, Officier in de Leopoldsorde en Commandeur in de Kroonorde.[12] Cornet werd in 1953 geëerd met een standbeeld in Bergen.


Werken

Cornets eerste geologische publicatie dateert uit 1891 en was getiteld: De la nature et de l'origine des phosphates des chaux des environs de Mons.[13] Hij schreef in 1897 en in 1901 werken over de geomorfologie van het Congobekken.[14] Hij publiceerde in 1903 het eerste algemene werk over de vorming van het rivierennet in België.[15] Hij heeft ook de hoofdtrekken gedetermineerd van de opbouw, zowel de postprimaire lagen van het Congobekken als van de oude afzettingen van de Beneden Congo en van Katanga. Hij bestudeerde ook de samenstelling van de oppervlakkige lagen en naar de verschijnselen gebonden aan de continentale erosie in Centraal-Afrika.[16]


Na zijn benoeming te Bergen ging Cornets aandacht vooral naar de studie van de regionale geologie van het Hainebekken. Hij schreef hierover tussen 1893 en 1920 170 publicaties. Ze behandelden de stratigrafie en de lithologie van de afzettingen. Ook de tectonische opbouw van het gebied werd bestudeerd.[17] Hij ontving in 1920 de Tienjaarlijkse prijs van de Belgische regering voor Mineralogische Wetenschappen voor de periode 1907-1916 met het werk: Tectonique et morphologie du Katanga.[18]


Cornet publiceerde tussen 1921 en 1923 een atlas in vijftien bladen op schaal 1/20.000ste van het verloop van de top van het Paleozoïcum in het Hainebekken.[19]


Cursussen
In 1903 publiceerde hij de eerste versie van de cursus: Premières notions de Géologie.[20] Hij publiceerde tussen 1909 en 1923 de vier delen van zijn leerboek Geologie, waarvan het volledig herwerkte eerste deel in 1927 uitgegeven werd onder de titel: Leçons de Géologie.[21]

Publicaties

  • Lijst met publicaties : Maréchal, R., "Jules Cornet", In: Liber memorialis, jaargang 1960, UGent, p. 82-97.
  • Lijst met publicaties : Maurice, Robert, "Jules Cornet", In: Annuaire ARB, jaargang 1954, p. 11-61.


Archieven


Bibliografie

  • Marlière, R., "Jules Cornet", In: Florilège des sciences en Belgique, 1968, p. 453-469.
  • Maréchal, R., "Jules Cornet", In: Liber memorialis, jaargang 1960, Ugent, p. 80-82.
  • Robert, Maurice, "Jules Cornet", In: Annuaire ARB, jaargang 1954, p. 3-10.
  • Stockmans, François, "Jules Cornet", In: Biographie Nationale, vol. 31, kol. 225-228.


Nota’s

  1. ↑ Maréchal, R., "Jules Cornet", In: Liber memorialis, jaargang 1960, Ugent, p. 80.
  2. ↑ Maurice, Robert, "Jules Cornet", In: Annuaire ARB, jaargang 1954, p. 4.
  3. ↑ Maurice, Robert, "Jules Cornet", In: Annuaire ARB, jaargang 1954, p. 5.
  4. ↑ Maurice, Robert, "Jules Cornet", In: Annuaire ARB, jaargang 1954, p. 5-6.
  5. ↑ Stockmans, François, "Jules Cornet", In: Biographie Nationale, vol. 31, kol. 225.
  6. ↑ Maréchal, R., "Jules Cornet", In: Liber memorialis, jaargang 1960, Ugent, p. 80.
  7. ↑ Marlière, R., "Jules Cornet", In: Florilège des sciences en Belgique, 1968, p. 459.
  8. ↑ Maréchal, R., "Jules Cornet", In: Liber memorialis, jaargang 1960, Ugent, p. 81.
  9. ↑ Ugent Memorie, "Jules Cornet".
  10. ↑ Stockmans, François, "Jules Cornet", In: Biographie Nationale, vol. 31, kol. 227.
  11. ↑ Marlière, R., "Jules Cornet", In: Florilège des sciences en Belgique, 1968, p. 461.
  12. ↑ Maréchal, R., "Jules Cornet", In: Liber memorialis, jaargang 1960, Ugent, p. 81.
  13. ↑ Marlière, R., "Jules Cornet", In: Florilège des sciences en Belgique, 1968, p. 461.
  14. ↑ Maréchal, R., "Jules Cornet", In: Liber memorialis, jaargang 1960, Ugent, p. 81.
  15. ↑ Nicolaï, Henri,"De geografie", In: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia/La Renaissance du livre, 2001, vol. 1, p. 210.
  16. ↑ Maréchal, R., "Jules Cornet", In: Liber memorialis, jaargang 1960, Ugent, p. 82.
  17. ↑ Maréchal, R., "Jules Cornet", In: Liber memorialis, jaargang 1960, Ugent, p. 81.
  18. ↑ Stockmans, François, "Jules Cornet", In: Biographie Nationale, vol. 31, kol. 226.
  19. ↑ Maréchal, R., "Jules Cornet", In: Liber memorialis, jaargang 1960, Ugent, p. 82.
  20. ↑ Marlière, R., "Jules Cornet", In: Florilège des sciences en Belgique, 1968, p. 459.
  21. ↑ Maréchal, R., "Jules Cornet", In: Liber memorialis, jaargang 1960, Ugent, p. 81.
Retrieved from "https://www.bestor.be/wiki_nl/index.php?title=Cornet,_Jules_(1865-1929)&oldid=24328"