Errera, Alfred (1886-1960)

EnglishNederlandsfrançais

FR

Wiskundige, geboren te Brussel op 24 juni 1886 en overleden te Ukkel op 18 september 1960. Zoon van de botanicus Leo Errera.

Biografie

Na o.a. studieverblijven in Cambridge in 1904 en 1905, promoveerde Errera in 1909 tot doctor in de natuurwetenschappen en wiskunde aan de ULB. In 1909 ging hij voor twee jaar naar Göttingen waar hij werkte onder leiding van Edmund Landau (1877-1938).
In 1914 nam hij als vrijwilliger dienst in het Belgische leger. Tijdens de Eerste Wereldoorlog organiseerde hij een dienst die aan de hand van geluid de positie van artilleriestukken opspoorde. Van 1921 tot 1938 doceerde hij over deze materie aan de Koninklijke Militaire School.
In 1921 werd hij geaggregeerde voor het hoger onderwijs. Van 1928 tot 1956 was hij hoogleraar aan de ULB. Van 1947 tot 1949 was hij decaan van de Faculteit Wetenschappen.
In 1940 ging hij opnieuw in militaire dienst en later bij het verzet, namelijk het Geheime Leger.
Hij werd door verschillende buitenlandse universiteiten uitgenodigd om zijn onderzoek voor te stellen: Genève (1926,1934), Rijsel (1929), Bourdeaux (1936) en in 1951 Milaan, Turijn, Genua, Pavia en Rome. In 1928 was hij Visiting professor aan de Universiteit van Stanford. Hij ontving in 1937 een ere-doctoraat van de Universiteit van Bourdeaux. Hij was corresponderend lid van de Société royale des Sciences de Liège.
Hij werd toegelaten tot het emeritaat in 1956.
Hij overleed te Ukkel op 18 september 1960.

Werken

Hij wijdde zijn proefschrift en meerdere publicaties aan het beroemde, in de 19de eeuw geformuleerde vierkleurenprobleem. Dit bestond erin te bewijzen dat vier kleuren volstaan om gelijk welke aardrijkskundige kaart in te kleuren zonder dat twee aan elkaar grenzende landen dezelfde kleur krijgen. Er is maar één bewijs bekend. Het dateert uit 1976 en vereist de inzet van computers.
Alfred Errera interesseerde zich in vraagstukken uit de algebraïsche topologie, zoals de theorie van de veelvlakken en het theorema van Camille Jordan (1838-1922) over de enkelvoudige krommen. Hij stichtte samen met Théophile Lepage het Seminarie voor wiskundige analyse aan de ULB, dat een belangrijke rol speelde bij de bloei van het departement wiskunde van deze universiteit. Hij was één van de oprichters van het Belgisch Wiskundig Genootschap naast Théophile De Donder en Lucien Godeaux.
Hij had verschillende leerlingen onder meer Guy Hirsch voor de topologie en Jean Teghem voor de getaltheorie.

Publicaties

• Google Books geconsulteerd op 26/07/2010 om 9u.

Bibliografie

• Godeaux, Lucien, "Errera Jacques Joseph Alfred", In: Biographie Nationale, vol. 37, Brussel : Bruylant-Christophe & Cie, 1971, kol. 269-271.
• Mawhin, Jean, "De wiskunde", in: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia/La Renaissance du livre, 2001, vol. 1, p. 75
• Errera-Bourla, Milantia, Une histoire juive. Les Errera. Parcours d'un assimilation, Brussel: Éditions Racine, 2000, hoofdstuk VIII, "Alfred, le mathématicien", p. 169-200.