Mund, Walter Émile Marie (1892-1956)

From Bestor_NL
Jump to: navigation, search

Biochemicus gespecialiseerd in de radiochemie, geboren te Antwerpen op 22 januari 1892 en overleden te Leuven op 15 augustus 1956.

Biografie

Walter Mund werd geboren te Antwerpen op 22 januari 1892, als laatste van zeven kinderen van Max en Marie-Thérèse Windthorst.[1] Hij volgde middelbaar onderwijs aan het Onze-Lieve Vrouw-College te Antwerpen. In 1910 studeerde hij hier af als primus perpetuus. In hetzelfde jaar schreef hij zich in aan de Universiteit van Leuven, richting natuurwetenschappen.[2] Hij werd in deze periode het sterkst beïnvloed door de botanicus Victor Marie Théodore Joseph Grégoire.[3] In 1912 promoveerde hij tot kandidaat in de natuurwetenschappen.[4] Hij bereidde een doctoraat voor onder leiding van Pierre Bruylants. Hij verdedigde deze op 24 juli 1914.

Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog trok hij met zijn broer naar Manchester, waar hij als scheikundige werkte voor een voedingswarenbedrijf. In 1915 meldde hij zich aan als vrijwilliger voor het Belgische leger, maar hij mocht niet naar het IJzerfront omwille van zijn Duitse afkomst. Hij verbleef in verschillende kampen in Frankrijk, waar hij toch kon werken in een fabriek van synthetische kleurstoffen.[5] Uiteindelijk lukten zijn inspanningen om toch mee te mogen vechten. Hij werd in 1918 toegevoegd aan een grenadiersregiment. Hij participeerde als korporaal aan de campagne van 1918.

Bij zijn terugkeer van het front kon hij opnieuw beginnen aan de Katholieke Universiteit, als assistent van Gustave Delmarcel, professor industriële scheikunde. Mund organiseerde ook de praktische sessies van de scheikunde. Tegelijkertijd trachtte hij een atelier voor kleurstoffen op te richten.[6] In 1919 werd Walter Mund benoemd op de leerstoel fysische chemie aan de UCL.[7] Eind 1919 specialiseerde hij zich verder in de radiochemie bij de gebroeders Danne in Gif.[8] Nadien werkte hij bij Marie Curie (1867-1934) aan het Radiuminstituut te Parijs.[9] Hij ontving hier zelfs een hoeveelheid radium, waarmee hij zijn eerste onderzoek deed.[10]

In 1923 trouwde hij met Ludmila Dontchila, een Moravische studente aan de Leuvense Landbouwhogeschool, en kreeg met haar vier 4 kinderen.[11]

Vanaf 1925 doceerde Mund ook natuurkunde.[12]

In 1942 was er een ernstige ontploffing van ammoniumnitraat in de fabriek van Tessenderlo. Mund werd hier aangesteld als expert. Hij bleef hier als raadgever actief, net als bij de Union Minière du Haut Katanga.

Hij werd op 2 juni 1945 corresponderend lid van de Académie royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique en effectief lid op 13 december 1947. Hij was ook lid van de Faraday Society. Hij won in 1939 de Tienjaarlijkse prijs van de Belgische Regering voor Chemie. Er werd door de Société belge de chimie ook een prijs naar hem genoemd. Er werd een mineraal naar hem genoemd namelijk Mundite. Hij werd door de familie Van Beuningen gevraagd om wetenschappelijk advies te geven in de zaak van meester-vervalser Han Van Meegeren.

Hij werd op 15 augustus 1956 dood aangetroffen door zijn echtgenote aan de voet van de trap in zijn woning.[13]

Werken

Het was Pierre Bruylants die hem in de richting van de fysische scheikunde stuurde.[14]
Zijn doctoraat behandelde de dampspanningen van SO² bij lage temperaturen.[15] In 1913 ondernam hij in het kader van zijn doctoraat onder leiding van Pierre Bruylants, de constructie van een thermostaat voor lage temperaturen en hij gebruikte deze voor het meten van de dampspanning van SO².[16]
Hij ontwikkelde in 1924 een toestel om het radium van Katanga te verrijken, waardoor Leuven een belangrijk centrum van radiumonderzoek werd. Mund werd ook een pionier inzake medische toepassingen van de radioactiviteit, onder andere door de ontwikkeling van een toestel om radioactief water te produceren dat in de kuuroorden werd gebruikt voor thermale doeleinden.[17]
Hij had ook een apparaat ontwikkeld om radon te extraheren en te zuiveren.[18]
Hij was eveneens actief in de fotochemie en de azeotropie.[19]
Hij publiceerde heel wat artikels in de Bulletin de la Classe des Sciences.[20]

Publicaties

  • Lijst met publicaties in: Huyskens, Pierre, "Walter Mund", in: Annuaire ARB, jaargang 1982, p. 99-113


Bibliografie

  • Balduck, Paul, "Walter Mund", In: Galerij van de Belgische Scheikundigen KVCV Sectie Historiek, p. 1-3.
  • Huyskens, Pierre, "Walter Mund", in: Annuaire ARB, jaargang 1982, p. 79-98.
  • Huyskens, Pierre, "Walter Mund", In: Florilège des Sciences en Belgique, vol. 2, Brussel, 1980, ARB, p. 493-503.


Nota’s

  1. ↑ Balduck, Paul, "Walter Mund", In: Galerij van de Belgische Scheikundigen KVCV Sectie Historiek, p. 1.
  2. ↑ Huyskens, Pierre, "Walter Mund", in: Annuaire ARB, jaargang 1982, p. 82.
  3. ↑ Huyskens, Pierre, "Walter Mund", In: Florilège des Sciences en Belgique, vol. 2, Brussel, 1980, ARB, p. 494.
  4. ↑ Huyskens, Pierre, "Walter Mund", in: Annuaire ARB, jaargang 1982, p. 82.
  5. ↑ Balduck, Paul, "Walter Mund", In: Galerij van de Belgische Scheikundigen KVCV Sectie Historiek, p. 1.
  6. ↑ Huyskens, Pierre, "Walter Mund", In: Florilège des Sciences en Belgique, vol. 2, Brussel, 1980, ARB, p. 496.
  7. ↑ Vanpaemel, Geert, "De natuurkunde" , in: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia/La Renaissance du livre, 2001, vol. 1, p. 141.
  8. ↑ Huyskens, Pierre, "Walter Mund", in: Annuaire ARB, jaargang 1982, p. 86.
  9. ↑ Vanpaemel, Geert, "De natuurkunde", in: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia/La Renaissance du livre, 2001, vol. 1, p. 141.
  10. ↑ Balduck, Paul, "Walter Mund", In: Galerij van de Belgische Scheikundigen KVCV Sectie Historiek, p. 2.
  11. ↑ Huyskens, Pierre, "Walter Mund", in: Annuaire ARB, jaargang 1982, p. 96.
  12. ↑ Vanpaemel, Geert, "De natuurkunde" , in: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia/La Renaissance du livre, 2001, vol. 1, p. 141.
  13. ↑ Balduck, Paul, "Walter Mund", In: Galerij van de Belgische Scheikundigen KVCV Sectie Historiek, p. 3.
  14. ↑ Huyskens, Pierre, "Walter Mund", In: Florilège des Sciences en Belgique, vol. 2, Brussel, 1980, ARB, p. 494.
  15. ↑ Balduck, Paul, "Walter Mund", In: Galerij van de Belgische Scheikundigen KVCV Sectie Historiek, p. 1.
  16. ↑ Huyskens, Pierre, "Walter Mund", in: Annuaire ARB, jaargang 1982, p. 84.
  17. ↑ Vanpaemel, Geert, "De natuurkunde" , in: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia/La Renaissance du livre, 2001, vol. 1, p. 141.
  18. ↑ Balduck, Paul, "Walter Mund", In: Galerij van de Belgische Scheikundigen KVCV Sectie Historiek, p. 3.
  19. ↑ Balduck, Paul, "Walter Mund", In: Galerij van de Belgische Scheikundigen KVCV Sectie Historiek, p. 2.
  20. ↑ Huyskens, Pierre, "Walter Mund", In: Florilège des Sciences en Belgique, vol. 2, Brussel, 1980, ARB, p. 503.
Retrieved from "https://www.bestor.be/wiki_nl/index.php?title=Mund,_Walter_Émile_Marie_(1892-1956)&oldid=24093"