Grégoire, Victor Marie Théodore Joseph (1870-1938)

EnglishNederlandsfrançais

FR

Kannunik, celbioloog, plantkundige en embryoloog, geboren te Anderlues op 5 december 1870 en overleden te Leuven op 12 december 1938.

Biografie

Victor Grégoire werd geboren te Anderlues (provincie Henegouwen) op 5 december 1870. Hij deed van 1881 tot 1887 zijn humaniora aan het Klein-Seminarie van Bonne-Espérance. Van 1887 tot 1894 studeerde hij filosofie en theologie aan de Gregoriana te Rome, waar hij promoveerde tot doctor in de filosofie en theologie. Na zijn priesterwijding in 1894 studeerde hij dankzij de historicus Alfred Cauchie (1860-1922) en botanicus Jean-Baptiste Carnoy van 1894 tot 1898 natuurwetenschappen aan de Katholieke Universiteit van Leuven. In 1898 behaalde hij er zijn doctoraat in de natuurwetenschappen.

In 1899 werd hij teruggeroepen van een studiereis naar Duitsland na het vroegtijdig overlijden van Jean-Baptiste Carnoy. Grégoire werd aan de UCL aangesteld als Carnoy's opvolger en nam diens colleges van botanica over. Hij werd tegelijkertijd ook aangesteld als directeur van het Carnoy-Instituut voor plantkunde. Hij was dus van 1899 tot aan zijn dood in 1938 professor botanica en cytologie (celbiologie) aan de UCL. Vanaf 1928 leidde hij samen met Gustave Gilson het wetenschappelijk tijdschrift La Cellule. Het tijdschrift was opgericht door Jean-Baptiste Carnoy.

Hij werd op 15 december 1919 corresponderend lid van de Académie royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique , effectief lid op 11 juni 1927 en directeur van de Klasse Wetenschappen in 1938. Daarnaast was hij corresponderend lid van het Institut de France, van de Académie Pontificale des Sciences van Rome en erelid van de Royal Irish Academy. Hij ontving eredoctoraten van de universiteiten van Nancy en Dublin.
Hij overleed te Leuven op 12 december 1938.

Werken

Victor Grégoire zette het werk van zijn leermeester Jean-Baptiste Carnoy verder en bouwde de Leuvense school voor cytologie verder uit. Hij heeft een belangrijke bijdrage geleverd bij de opheldering van de somatische en reductionele kerndelingen. Victor Grégoire legde zich toe op de inventaris van de organellen van de levende cel en vooral op het delingsmechanisme van de celkern en van diens onderdelen tijdens de mitose en de meiose. Hij trachtte het mechanisme van de meiose bij planten en dieren te begrijpen. Met zijn monumentale verhandeling over de meiose, Les cinèses de maturation dans les deux règnes, gepubliceerd in La Cellule in 1905 en 1910, kwam de genetica in Leuven werkelijk op gang.

Het grootste deel van zijn publicaties verschenen in het wetenschappelijk tijdschrift La Cellule. Ook zijn leerlingen publiceerden in dit tijdschrift. Hans De Winiwarter was een leerling van hem.

Grégoire was een aanhanger van de evolutietheorie maar publiceerde hierover maar een beperkt aantal werken. In 1921 publiceerde hij in de Revue des questions scientifiques een artikel "Progrès et tendances dans l'évolution végétale", waarin hij de evolutie beschouwde als het resultaat van een interne kracht ("poussée") die het organisme naar steeds hogere graden van perfectie stuwde. Hij schreef ook over de theorieën van Mendel.

Publicaties

• Lijst met publicaties in: Martens, Pierre, "Grégoire Victor", in: Annuaire ARB, jaargang 1967, p. 184-189.
  

Bibliografie

• Louis, A., "Grégoire Victor", in: Nationaal Biografisch Woordenboek, vol. 2, kol. 265-267.
• Martens, Pierre,"Victor Grégoire", in: Florilège des sciences en Belgique, 1968, p. 727-748.
• Martens, Pierre, "Grégoire Victor", in: Annuaire ARB, jaargang 1967, p. 144-183
• Martens, Pierre, "Grégoire Victor", in: Biographie Nationale, vol. 34, kol. 430-436.