Van der Stricht, Omer (1862-1925)

EnglishNederlandsfrançais

FR

Embryoloog en histoloog, geboren te Dikkelvenne op 23 mei 1862 en overleden te Menton op 8 mei 1925.

Biografie

Omer Van der Stricht werd geboren te Dikkelvenne op 23 mei 1862. Zijn humanoria deed hij aan de Colleges van Oudenaarde en Sint-Niklaas.
Tijdens zijn opleiding aan de Universiteit van Gent werkte hij als voorbereider voor Charles Van Bambeke. In 1888 studeerde hij af als arts aan de Universiteit van Gent. In 1889 onderzocht hij het gewrichtskraakbeen van vogels. Hij won met deze studie een reisbeurs. Hij bezocht hiermee de laboratoria van R.A. Kölliker, van L. A. Ranvier en E. Balbiani.
In 1894 werd hij werkleider aan het Anatomisch Instituut aan de Universiteit van Gent. Bij het emeritaat van Charles Van Bambeke in 1899 werd Van der Stricht benoemd tot diens opvolger. In 1901 promoveerde hij tot buitengewoon hoogleraar en in 1906 tot gewoon hoogleraar. Hij was van 1907 tot 1908 deken aan de Faculteit Geneeskunde aan Universiteit van Gent.
Hij doceerde onder meer algemene en bijzondere weefselleer en embryologie.
In 1911 werd hij samen met Albert Brachet de uitgever van de Archives de Biologie.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog week hij uit naar de Verenigde Staten, waar hij fellow werd aan de Western Reserve University te Cleveland. In deze periode was hij ook lector aan de John Hopkins University te Baltimore. Na afloop van de oorlog keerde hij terug naar Universiteit van Gent.
Hij was getrouwd met Marie Virginie Gevaert.
Hij werd op 15 december 1919 aangesteld als corresponderend lid van de Académie royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique .
Hij was jarenlang de penningmeester van de Gentse Société de Médecine. In 1901 werd hij lid van de Académie des Médecine. Hij werd in 1922 corresponderend lid van de Zoological Society.
Hij was Officier in de Leopoldsorde en Ridder in de Légion d'honneur.
Hij stierf te Menton (Frankrijk) na een zwaar en lang ziekbed op 8 mei 1925.

Werken

In 1885 publiceerde hij onder leiding van Charles Van Bambeke een bijdrage over de structuur van het hyaliene kraakbeen.
Hij onderzocht aan het Gentse histiologisch laboratorium de vorming van rode en witte bloedlichaampjes in embryonaire organen, onder meer in de lever.
Ook bestudeerde hij het verschijnsel van de hematopoïse en schreef hierover een monografie. Deze werd bekroond door de Académie de Médecine.
Hij schreef ook verschillende bijdragen voor de Gentse Société de Médecine.
Vanaf 1892 ging zijn wetenschappelijk werk steeds meer de richting uit van de beschrijvende embryologie.
Hij schreef belangrijke werken over de vergelijkende studie van het zoogdierenei op de verschillende perioden van de ovogenese. Het ei van de volgende mammalia kwamen ter sprake: de mens, de muis, de cavai, de hond, de kat, het konijn en de vleermuis. Deze zorgden er eveneens voor dat het Gents histologisch laboratorium kon beschikken over een groot aantal microscopische preparaten. In 1896 schreef hij samen met psychiater Arthur Claus een studie over de pathogenie en de behandeling van epilepsie.

Publicaties

• Lijst met publicaties in: Goormaghtigh, N., Van der Stricht Omer, in: Liber Memorialis, Universiteit Gent, jaargang 1960, p. 56-59.
• Lijst met publicaties in: Gérard, Pol, "Stricht, Omer van der", in: Annuaire ARB, jaargang 1935, p. 123-131.
  

Bibliografie

• Goormaghtigh, N., "Van der Stricht Omer", in: Liber Memorialis, Universiteit Gent, jaargang 1960, p. 55-56.
• Elaut, L., "Stricht, Omer van der", in: Nationaal Biografisch Woordenboek, vol. 8., kol. 747-762.
• Gérard, Pol, "Stricht, Omer van der", in: Annuaire ARB, jaargang 1935, p. 113-123.
• Fautrez, J., "Van der Stricht Omer", in: Biographie Nationale, vol. 31, kol. 675-676.