Difference between revisions of "Falck, Anton-Reinhard (1777-1843)"
(→Biografie) |
(→Biografie) |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
In 1812 keerde hij terug naar zijn land en werd benoemd tot kapitein van een regiment van de Amsterdamse Nationale Garde. | In 1812 keerde hij terug naar zijn land en werd benoemd tot kapitein van een regiment van de Amsterdamse Nationale Garde. | ||
In 1813 was hij een van de voorvechters van de nationale opstand tegen de Franse dominatie. Na de onafhankelijkheid van zijn land, benoemde Willem I van Oranje hem tot Staatssecretaris. Hij speelde een belangrijke rol bij de stichting van het Koninkrijk der Nederlanden. In 1817 trouwde hij met de Belgische barones de Roisin. <ref> BLOK, P.J., MOLHUYSEN, P.C., [http://www.dbnl.org/tekst/molh003nieu01_01/molh003nieu01_01_1382.htm ''Falck, Anton Reinhard''], in ''Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek'', vol. 1, 1911, p.846.</ref><br/> | In 1813 was hij een van de voorvechters van de nationale opstand tegen de Franse dominatie. Na de onafhankelijkheid van zijn land, benoemde Willem I van Oranje hem tot Staatssecretaris. Hij speelde een belangrijke rol bij de stichting van het Koninkrijk der Nederlanden. In 1817 trouwde hij met de Belgische barones de Roisin. <ref> BLOK, P.J., MOLHUYSEN, P.C., [http://www.dbnl.org/tekst/molh003nieu01_01/molh003nieu01_01_1382.htm ''Falck, Anton Reinhard''], in ''Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek'', vol. 1, 1911, p.846.</ref><br/> | ||
| − | Op 7 mei 1816 was hij als Staatssecretaris mede-ondertekenaar van het Koninklijk Besluit dat de [[Académie royale des sciences des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique - Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten|Académie royale des Sciences et Belles-Lettres de Bruxelles]] reorganiseerde | + | Op 7 mei 1816 was hij als Staatssecretaris mede-ondertekenaar van het Koninklijk Besluit dat de [[Académie royale des sciences des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique - Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten|Académie royale des Sciences et Belles-Lettres de Bruxelles]] reorganiseerde, hij werd benoemd tot erelid op 7 mei 1818. In hetzelfde jaar participeerde hij actief bij de oprichting van de universiteiten van Luik, Gent en Leuven. <br/> |
In 1818 werd hij benoemd tot Minister van Publiek Onderwijs, Nationale Nijverheid en Koloniën. Hij vervulde missies naar Wenen en Parijs. <ref> JUSTE, Th., [http://www2.academieroyale.be/academie/documents/FichierPDFBiographieNationaleTome2047.pdf#page=437 ''Antoine-Reinhard, baron FALCK''], in ''Biographie Nationale'', vol. 6, Brussel : Bruylant-Christophe & Cie, imprimeurs-éditeurs, kol. 859.</ref> | In 1818 werd hij benoemd tot Minister van Publiek Onderwijs, Nationale Nijverheid en Koloniën. Hij vervulde missies naar Wenen en Parijs. <ref> JUSTE, Th., [http://www2.academieroyale.be/academie/documents/FichierPDFBiographieNationaleTome2047.pdf#page=437 ''Antoine-Reinhard, baron FALCK''], in ''Biographie Nationale'', vol. 6, Brussel : Bruylant-Christophe & Cie, imprimeurs-éditeurs, kol. 859.</ref> | ||
In 1824 werd hij ambassadeur in Londen. In 1830 was hij een tegenstander van de Belgische onafhankelijkheid dat werd herkend in het Verdrag van Londen, toch was hij realistisch over de gevolgen van de Belgische Revolutie. | In 1824 werd hij ambassadeur in Londen. In 1830 was hij een tegenstander van de Belgische onafhankelijkheid dat werd herkend in het Verdrag van Londen, toch was hij realistisch over de gevolgen van de Belgische Revolutie. | ||
Revision as of 12:45, 30 June 2010
Staatsman geboren in Utrecht op 19 maart 1777 en overleden in Brussel op 16 maart 1843.
Biografie
Anton-Reinhard Falck werd op 19 maart 1776 in Utrecht geboren. Zijn vader, Otto Willem Falck, was een werknemer van de Oost-Indische Compagnie. Falck startte zijn opleiding aan de Latijnse school en studeerde vervolgens aan het Atheneum van Amsterdam. [1]
Hij vervolgde zijn opleiding aan de Universiteit van Leiden, waar hij op 26 juni 1799 een thesis over het huwelijk presenteerde.[2]
In 1795 en 1796 reisde hij naar Frankrijk en België.[3]
In 1799 en 1800 keerde hij naar Duitsland terug om universiteiten te bezoeken en om in Göttingen diplomatie te studeren.
In hetzelfde jaar werd hij lid van het Amsterdamse stadsbestuur. [4].
In 1802 was hij secretaris van de legatie Madrid voor de Bataafse Republiek. In 1805 keerde hij terug naar Nederland. Na gevochten te hebben voor de onafhankelijkheid, trad hij in dienst van Louis Bonaparte. Hij werd achtereenvolgens secretaris van de Minister van Buitenlandse Zaken en van het departement Koloniën.
Bij de aanhechting van Nederland aan Frankrijk, verliet hij al zijn politieke functies, dit had tot gevolg dat hij werd geobserveerd door de Franse regering.[5]
Hij vluchtte naar Duitsland, Denemarken en Zweden waar hij de belangen van de Amsterdamse kooplui verdedigde.
In 1812 keerde hij terug naar zijn land en werd benoemd tot kapitein van een regiment van de Amsterdamse Nationale Garde.
In 1813 was hij een van de voorvechters van de nationale opstand tegen de Franse dominatie. Na de onafhankelijkheid van zijn land, benoemde Willem I van Oranje hem tot Staatssecretaris. Hij speelde een belangrijke rol bij de stichting van het Koninkrijk der Nederlanden. In 1817 trouwde hij met de Belgische barones de Roisin. [6]
Op 7 mei 1816 was hij als Staatssecretaris mede-ondertekenaar van het Koninklijk Besluit dat de Académie royale des Sciences et Belles-Lettres de Bruxelles reorganiseerde, hij werd benoemd tot erelid op 7 mei 1818. In hetzelfde jaar participeerde hij actief bij de oprichting van de universiteiten van Luik, Gent en Leuven.
In 1818 werd hij benoemd tot Minister van Publiek Onderwijs, Nationale Nijverheid en Koloniën. Hij vervulde missies naar Wenen en Parijs. [7]
In 1824 werd hij ambassadeur in Londen. In 1830 was hij een tegenstander van de Belgische onafhankelijkheid dat werd herkend in het Verdrag van Londen, toch was hij realistisch over de gevolgen van de Belgische Revolutie.
In 1832 werd hij uit zijn ambt gezet en bevrijd van zijn politieke rechten. Na de ratificatie van het vredesverdrag op 19 april 1839, benoemde Willem I hem tot buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister voor Nederland in Brussel. Hij oefende deze functies uit tot aan zijn dood op 16 maart 1843.
Werken
De belangrijkste publicaties van Falck werden opgesteld tijdens zijn diplomatieke missies of reizen. Zijn briefwisseling werd uitgegeven.[8]
Tijdens zijn reis van 1812 tot 1813, stelde hij een werk op over de invloed van de Nederlandse natie op de verlichting van de Noordse volkeren. [9]. Dit werk presenteerde hij in de 3de klasse aan het Koninklijk Instituut der Wetenschappen.
Publicaties
- FALCK, Anton-Reinhard, Disputatio juridica de matrimonio, ex sententià celebb. Imm. Kant et Joh. Gottl, Amsterdam : Petrus de Hengst, 1799. Beschikbaar in de Koninklijke Bibliotheek [5].
- FALCK, Anton-Reinhard, Idé der ontwikkeling van 's menschen zedelijken aanleg in de geschiedenis opgespoord, in VAN HEMERT'S, Magazijn voor de kritische wijsbegeerte enz. 4de deel, 2de en 3de stuk, Amsterdam, 1801.
- FALCK, Anton-Reinhard, Over het mislukken van alle wijsgeerige proeven eener théodicée, in VAN HEMERT'S, Magazijn voor de kritische wijsbegeerte enz. 5de deel, Amsterdam, 1801.
- FALCK, Anton-Reinhard, Ambst-brieven. 1802-1842, Den Haag: Van Stockum, 1878. Beschikbaar in de Koninklijke Bibliotheek [6].
- FALCK, Anton-Reinhard, Over den invloed der beschaving van de nederlandsche natie op de verlichting van de noordsche volken, Amsterdam, 1813. Beschikbaar in de Koninklijke Bibliotheek [7]
- FALCK, Anton-Reinhard, Brieven 1795-1843, Den Haag: [s.n.], 1861. Beschikbaar in de Koninklijke Bibliotheek [8].
Bibliografie
- Antoine-Reinhard Falck, in QUETELET, Lambert-Adolphe-Jacques, Sciences Mathématiques et Physiques chez les Belges au commencement du XIXe Siècle, Brussel: Thiry-Van Buggenhoudt, 1866, p. 702-726.
- Anton Reinhard Falck 1777-1843, Website dbnl geconsulteerd op 4-01-2010.
- BLOK, P.J., MOLHUYSEN, P.C., Falck, Anton Reinhard, in Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek, vol. 1, 1911, p.845-847.
- Falck (Antoine-Reinhard), in Dictionnaire universèle et classique d'histoire et de géographie, Brussel : F. Parent, 1855, kol. 154-155.
- FREDERIKS, J.G., VAN DEN BRANDEN, F. J., Levensbericht van Anton Reinhard Falck, in Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde, Amsterdam: L.J. Veen, 1888-1891, p.39-43.
- JUSTE, Th., Antoine-Reinhard, baron FALCK, in Biographie Nationale, vol. 6, Brussel : Bruylant-Christophe & Cie, imprimeurs-éditeurs, kol. 858-862.
- KESTELOOT, Jacob-Lodewijk, Hulde aan de nagedachtenis van Mr. Anton Reinhart Falck. Vrij gevolgd naar het Fransch van den Heer A. Quetelet, , bestendigen Geheimschrijver der Brusselsche Akademie, enz. door Dr. J.L. Kesteloot, Professor emeritus, Lid derzelfde Akademie, enz. Met Portret, in Vaderlandsche letteroefeningen, Den Haag: J.L.C. Jacob, 1844.
- QUETELET, Lambert-Adolphe-Jacques, Notice sur Antoine-Reinhard Falck, in Annuaire de Académie royale des sciences, des lettres et des beaux-arts de Belgique, vol. 10, Brussel: Hayez, 1844, p. 79-107.
- VAN DER AA, A.J., Anton Reinhard Falck, in Biographisch woordenboek der Nederlanden, vol. 6, Haarlem : J.J. van Brederode, 1859, p.32-35.
Nota’s
- ↑ VAN DER AA, A.J., Anton Reinhard Falck, in Biographisch woordenboek der Nederlanden, vol. 6, Haarlem : J.J. van Brederode, 1859, p.32.
- ↑ FALCK, Anton-Reinhard, Disputatio juridica de matrimonio, ex sententià celebb. Imm. Kant et Joh. Gottl, Amsterdam : Petrus de Hengst, 1799. Beschikbaar in de Koninklijke Bibliotheek [1].
- ↑ JUSTE, Th., Antoine-Reinhard, baron FALCK, in Biographie Nationale, vol. 6, Brussel : Bruylant-Christophe & Cie, imprimeurs-éditeurs, kol. 858.
- ↑ Falck (Antoine-Reinhard), in Dictionnaire universèle et classique d'histoire et de géographie, Brussel : F. Parent, 1855, kol. 154.
- ↑ Antoine-Reinhard Falck, in QUETELET, Adolphe, Sciences Mathématiques et Physiques chez les Belges au commencement du XIXe Siècle, Brussel: Thiry-Van Buggenhoudt, 1866, p. 705.
- ↑ BLOK, P.J., MOLHUYSEN, P.C., Falck, Anton Reinhard, in Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek, vol. 1, 1911, p.846.
- ↑ JUSTE, Th., Antoine-Reinhard, baron FALCK, in Biographie Nationale, vol. 6, Brussel : Bruylant-Christophe & Cie, imprimeurs-éditeurs, kol. 859.
- ↑ FALCK, Anton-Reinhard, Ambst-brieven. 1802-1842, Den Haag: Van Stockum, 1878. Beschikbaar in de Koninklijke Bibliotheek [2] et FALCK, Anton-Reinhard, Brieven 1795-1843, Den Haag: [s.n.], 1861. Beschikbaar in de Koninklijke Bibliotheek [3].
- ↑ FALCK, Anton-Reinhard, Over den invloed der beschaving van de nederlandsche natie op de verlichting van de noordsche volken, Amsterdam, 1813. Beschikbaar in de Koninklijke Bibliotheek [4]
