Verhoogen, Violette (1898-2001)
Biografie
Verhoogen groeide op in een familie van dokters. Haar vader, René Verhoogen en haar oom Jean Verhoogen, waren artsen en professoren aan de Universiteit van Brussel. Na haar humaniora aan het Carter lyceum startte Verhoogen de studie klassieke filologie aan het ULB. Ze volgde er les bij Henri Grégoire en Émile Boisacq en behaalde de graad van doctor in de letteren en wijsbegeerte (klassieke filologie). [1]
Op 12 januari 1929, tijdens haar hoogleraarschap in het Institut des Hautes Études de Gand, werd ze vrije medewerker (in de rang van attachée) van het Département des Antiquités grecques et romaines waar ze Jean Capart in zijn werkzaamheden bijstond.[2] Ze volgde later Joseph de Borchgrave d'Alténa op als hoofdconservator van de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis.
Gedurende de Tweede Wereldoorlog speelde Verhoogen een actieve rol bij het verzet in het netwerk "Clarence". Ze werd er door Éléonore Bille-De Mot, de dochter van Jean De Mot, binnengeleid. [3]
Bibliografie
- "Nominations", in: Bulletin des Musées Royaux d'Art et d'Histoire, 1929, 2, p. 56.
- FISCHER, Gustave, "Violette Verhoogen, humaniste et résistante", in : Mémoire d'Ixelles. Bulletin du Cercle d'Histoire locale d'Ixelles, 9 (1989), nr. 35, p. 18-21.
Noten
- ↑ FISCHER, Gustave, "Violette Verhoogen, humaniste et résistante", in : Mémoire d'Ixelles. Bulletin du Cercle d'Histoire locale d'Ixelles, 9 (1989), nr. 35, p. 18-21.
- ↑ "Nominations", in: Bulletin des Musées Royaux d'Art et d'Histoire, 1929, nr. 2, p. 56.
- ↑ FISCHER, Gustave, "Violette Verhoogen, humaniste et résistante", in: Mémoire d'Ixelles. Bulletin du Cercle d'Histoire locale d'Ixelles, 9 (1989) nr. 35, p. 18-21.
