Goetsbloets, Marie (1866-1940)

From Bestor_NL
Revision as of 12:26, 23 November 2017 by Bestor (talk | contribs)
Jump to: navigation, search

Voluit: Marie Elisabeth Jacqueline Lambertine Henriette Catherine Gerardine Laure Goetsbloets.


Plantkundige, geboren op 6 april 1866 in Hasselt en gestorven op 27 december 1940 in Kuringen.


Biografie

Marie Goetsbloets groeide op in het gezin van Gustave Goetsbloets en Marie Celestine Octavie Wagemans. Haar vader was rentenier. Over Goetsbloets jeugd is zo goed als niets bekend.


Goetsbloets was plantkundige, maar behoorde hoogstwaarschijnlijk tot de kringen van de amateur-botanici of semi-professionelen, zoals zoveel burgervrouwen in deze periode.[1] Vanaf 1888 was zij lid van de Société royale de botanique de Belgique . Ze werd voorgedragen door de Hasseltse arts Constant Bamps, die wellicht een vriend van de familie was, en François Crépin, met wie Bamps heel goed bevriend was.


Goetsbloets liefde voor plantkunde, zo beschreef ze zelf in een brief aan de Société royale de botanique de Belgique, werd gewekt tijdens de vakanties die ze in haar jeugd in het zomerverblijf van het gezin Goetsbloets in Lanklaar, in de Limburgse Kempen doorbracht. Daar ondernam ze op regelmatige basis botanische verzameltochten, vergezeld van haar twaalf jaar jongere nichtje Berthe. Zo assisteerde ze in de zomer van 1887 dokter Bamps bij het vinden van nieuwe specimens van het zeldzame wrattenbijtertje (Gampsocleis glabra), waarvan Bamps het eerste exemplaar tijdens een gezamelijke excursie had ontdekt.


Goetsbloets was ongehuwd.


Publicaties

Van Goetsbloets hand zijn, op de brief aan de Société royale de botanique de Belgique na, geen geschriften bekend. In deze brief, die op de vergadering van de vereniging werd voorgelezen, meldde ze het verdwijnen van de plant Ledum Palustris in de omgeving van de Kempen. Ze gaf ten slotte nog de namen van enkele zeldzame planten die ze tijdens haar laatste excursie had ontdekt.


Bibliografie


Noten

  1. Zie bijvoorbeeld Elise Bommer of Mariette Hannon. Uitgebreide informatie over autodidactische vrouwelijke wetenschappers vind je in het themaverhaal Straffe madammen: selfmade wetenschapsters in de 19de eeuw.