Spaey, Jacques (1908-1971)
Jacques Spaey was een Gentse arts, een christendemocratische intellectueel en een belangrijke Katholieke ambtenaar. Hij was ook de secretaris van de Federale Raad voor Wetenschapsbeleid en de grondlegger van Belspo, het Belgisch federaal wetenschapsbeleid.
Biografie
Jacques Spaey werd geboren te Gent in 1908. Nadat hij Klassieke Studiën volgde bij de Jezuïeten van het Sint-Barbaracollege, studeerde hij geneeskunde aan de Universiteit van Gent. Tussen 1933 en 1934 specialiseerde hij zich in gastro-enterologie aan de Universiteit van Parijs. Eens hij terugkeerde naar de oevers van de Leie, werd hij assistent aan de Faculteit Geneeskunde van de Rijksuniversiteit Gent (1934-1936). Zijn plannen om zelf onderzoek te doen, werden gedwarsboomd door de taaltwisten aan de pas vernederlandste instelling. Spaey gooide noodgedwongen het roer om en richtte in Brussel een huisartsenpraktijk, gespecialiseerd in radiologie, op. Zijn aandacht ging vooral uit naar “sociale geneeskunde”, met andere woorden de sociale en institutionele aspecten van de geneeskunde. Met die mentaliteit werd hij ook het afdelingshoofd van het Burgerlijk Ziekenhuis in Etterbeek tussen 1937 en 1940. Op het einde van de Tweede Wereldoorlog, sloot Spaey zich aan bij een groepje jonge Franstalige christendemocratische intellectuelen. Hij integreerde de redactiecomités van La Revue Nouvelle en La Relève, twee links-Katholieke tijdschriften. Hij bleef zijn hele loopbaan lang nauw verbonden met deze kringen.
