Koch, Henri (1911-1997)
Dierkundige en fysioloog, geboren te Herk-de-Stad op 15 februari 1911 en overleden te Leuven op 24 februari 1997. Echtgenoot van Jeanne Brosteaux.
Biografie
Henri Koch werd geboren in Herk-de-Stad op 15 februari 1911. Hij studeerde aan de Leuvense Universiteit. In 1935 werd hij benoemd tot docent aan de Faculteit Wetenschappen, groep Dierkunde, waar hij dierkunde en algemene biologie onderwees in het Nederlands en vergelijkende fysiologie in het Nederlands en het Frans. Later doceerde hij beginselen der genetica, zoögeografie, de vergelijkende fysiologie en algemene biologie inclusief een deel plantenkunde.
Henri Koch had bijkomende specimens, vooral van Zweden en Noorwegen, aangebracht voor het museum van het Zoölogisch Instituut.[1]
Aan de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten werd hij op 13 oktober 1945 corresponderend lid, werkend lid op 11 september 1948, bestuurder in 1954 en erelid in 1994.
Naast zijn lidmaatschap van de Academie was hij ook lid van de New York Academy of Sciences en van de Académie Européenne des Sciences, des Arts et des Lettres.
Werken
Koch was gespecialiseerd in de vergelijkende fysiologie met nieuwe inzichten in het fysiologisch determinisme van migratieverschijnselen bij dieren. Hij deed onderzoek naar de ademhaling en osmoseregulatie van waterdieren.[2]
Henri Koch startte zijn carrière net voor de Tweede Wereldoorlog met het onderzoek op de lichtgevende dinoflagelaat Gonyaulax, samen met Gustave Gilson vanuit het veldlaboratorium te Oostende.[3] Hij verwierf grote bekendheid door aan te tonen dat het optreden van een paralytische vergiftiging die zich manifesteerde bij de comsumptie van mosselen, veroorzaakt werd door de gifstof saxitoxine, geproduceerd door dinoflagellaten die zich soms in de mosselen sterk konden vermenigvuldigen. Hij verrichtte fysiologisch onderzoek op de zalm.
Hij deed voornamelijk onderzoek in het domein van de ademhalingsfysiologie en de minerale regulatie. Hij was de eerste die aantoonde dat bij verschillende diersoorten tegen een concentratiegradiënt in, rechtstreeks minerale stoffen uit de buitenwereld konden worden opgenomen en dit vanuit zeer verdunde oplossingen, zoals zoet water. Hij voerde hierbij het begrip "actief transport" in. Dit concept bestudeerde hij eerst bij de invertebraten, later onderzocht hij de grondslag van de migratie van vissoorten zoals zalmen. Deze migratie blijkt te zijn verbonden met een metamorfose van hun mineraal regulatiesysteem. Hij stelde dat deze aanpassingen afhankelijk zijn van bepaalde hormonale systemen waarbij prolactine en de schildklieras een belangrijke rol zouden spelen.
Zijn fysiologisch onderzoek werd bekroond met de Baron Louis Empain-prijs (1935), met de Théophile Gluge-prijs (1949) en met de Francqui-prijs (1951).[4]
Henri Koch was laureaat van de reisbeurzen wedstrijd.[5]
Publicaties
- Lijst met publicaties Website VLIZ geconsulteerd op 10/06/2010 om 10.40u.
- "Gustave Gilson 1859-1944", Journal du Conseil int. Explor. Mer 15 (1948):132-134
Bibliografie
- "Koch Henri", In: De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden, Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.146.
- Kühn, E., "In Memoriam H. Koch", In: Jaarboek 1997, Brussel: KVAB, p.51-54.
- Website VLIZ geconsulteerd op 08/06/2010 om 10u.
Nota’s
- ↑ Website Museum voor Dierkunde geconsulteerd op 08/06/2010 om 10u.
- ↑ "Koch Henri", In: De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden, Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p. 146.
- ↑ Website VLIZ geconsulteerd op 08/06/2010 om 12.35u.
- ↑ "In Memoriam H.Koch". In: Jaarboek 1997, Brussel: KVAB, p. 53.
- ↑ "Koch Henri", In: De Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten en haar leden, Koninklijke Vlaamse Academie van België voor wetenschappen en kunsten, 2010, p.146.
