Universitaire Stichting-Fondation Universitaire

EnglishNederlandsfrançais

FR

Historiek

De Universitaire Stichting is een instelling van openbaar nut die in 1920 werd opgericht. Van bij de aanvang nam Emile Francqui het voorzitterschap van de Universitaire Stichting waar. Onder zijn leiding ging de instelling van start met het volgend programma :

• de financiering van studiebeurzen en leningen aan studenten van minder begoede families
  
• de betoelaging van jonge navorsers in de onderzoekscentra en laboratoria van de Belgische universiteiten
  
• de coördinatie van het wetenschappelijk onderzoek in ons land, met financiële steun aan wetenschappelijke publicaties
  
• de organisatie van een universitaire Club (met restaurant en hotel) die opgezet werd om als ontmoetingscentrum te dienen voor de Belgische en buitenlandse hoogleraren en navorsers.
  

De Universitaire Stichting werkte actief mee aan de oprichting van verschillende wetenschappelijke instellingen alsook van organisaties voor steunverlening aan studenten. De voornaamste zijn :

• de Hoover-Stichting voor de ontwikkeling van de Universiteit van Brussel;
  
• de Hoover-Stichting voor de ontwikkeling van de Universiteit van Leuven;
  
• de Nationale Stichting voor de Bestrijding van Kanker;
  
• het Instituut voor Tropische Geneeskunde Prins Leopold, het huidige Tropisch Instituut;
  
• het Nationaal Instituut voor Agronomische Studie in Belgisch-Congo NILCO;
  
• het Instituut van de Nationale Parken in Belgisch-Congo;
  
• het IWOCA (Instituut voor Wetenschappelijk Onderzoek in Centraal Afrika);
  
• het werk voor de Belgische studerende jeugd in het buitenland;
  
• de Biermans-Lapôtre Stichting.
  

Publicaties

• Cahiers van de Universitaire Stichting
  

• Universitaire statistieken in België
  

Bibliografie

• Le site Internet de la Fondation Universitaire, geraadpleegd op 22 maart 2011.
• Le site Internet de Belspo, geraadpleegd op 22 maart 2011.
• A. Despy-Meyer, Instellingen en netwerken, in: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België. 1815-2000, Brussel, deel 1, 2001, p. 71-89.
• Ranieri L., Émile Francqui ou l’intelligence créatrice, Parijs, Duculot, 1985.