Nationaal Instituut voor de Landbouwkunde in Belgisch Congo
 |
| Bibliotheek van het voormalige INEAC. Bron: Wikimedia Commons. |
Agronomische overheidsinstelling, in 1933 opgericht door het ministerie van Koloniën. Afgekort: NILCO
In het Frans: Institut National pour l'Etude Agronomique du Congo belge (INEAC)
Historiek
De agronomische overheidsinstelling NILCO werd in 1933 in het ministerie van Koloniën door directeur-generaal van Landbouw Edmond Leplae opgericht (koninklijk besluit van 22 december 1933 en de facto oprichting op 23 maart 1934). Het NILCO was de opvolger van de Régie des Plantations de la Colonie (Repco), maar had in tegenstelling tot deze laatste een uitgesproken wetenschappelijke uitstraling. NILCO steunde in hoofdzaak op een netwerk van zesendertig landbouwonderzoeksstations. Deze waren ingeplant in belangrijke landbouw- of veeteeltregio’s, over heel het Congolees grondgebied en Ruanda-Urundi. Het belangrijkste station bevond zich in Yangambi in de Oost-Provincie. Het NILCO wijdde zich aan landbouwtechnische onderzoek en aan de inzameling, inventarisatie en studie van onbekende gewassen. Studiereizen hoorden daar ook bij. Het voerde na verloop van tijd origineel onderzoek uit, niet alleen in de domeinen van agronomie en de zoötechnie, maar ook in klimatologie, plantkunde of entomologie. De onderzoeksstations bezaten een moderne uitrusting die zorgvuldig up-to-date werd gehouden. Grote aandacht ging er echter ook uit naar economische exploitatie van de bodemrijkdommen en kostelijke houtsoorten en gewassen zoals katoen. Critici meenden dat het instituut enkel de belangen van een grootschalige en exportgerichte landbouw diende.
Het NILCO speelde tijdens de Tweede Wereldoorlog een cruciale rol bij de bevoorrading van rubber en palmolie. Na de oorlog specialiseerde de instelling zich in verschillende gewassen en landbouwtechnische aspecten. Tot de jaren 1960 was het NILCO het grootste en meest gewaardeerde agronomisch instituut van Afrika en genoot het internationale faam. De onafhankelijkheid van Belgisch-Congo in 1960 en van Ruanda-Urundi in 1962 maakte een einde aan de opgebouwde expertise van het instituut. Op 31 december 1962 volgde de ontbinding.
Bibliografie
- PONCELET, Marc, NICOLAÏ, Henri, DELHAL, Jacques, SYMOENS, Jean-Jacques, "Les sciences d'Outre-mer" in Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia, 2001, vol. 2, p. 235-265.
- Mantels, R., Geleerd in de tropen. Leuven, Congo en de wetenschap, Leuven, 2007, 95.
- Op de Congo-website van het Rijksarchief kan men onder de tab Landbouw en agronomie een mooie selectie van foto’s en bronnenmateriaal over het koloniale landbouwbeleid bekijken (geraadpleegd op 7 december 2012, 15:00).
