Rijksagronomenkorps
Team van publieke landbouwconsulenten onder het ministerie van landbouw, opgericht in 1885.
Historiek
Het Rijksagronomenkorps werd met het koninklijk besluit van 26 september 1885 officieel opgericht onder het ministerie van Landbouw van Alphonse de Moreau. Het stond onder de bevoegdheid van de Landbouwinspecteur, die de coördinatie voor rekening nam. Het korps vormde een cruciaal onderdeel van het offensief voor landbouwonderricht dat net van start was gegaan. De negen rijksagronomen hadden als opdracht om de noties en procedés van de landbouwwetenschappen te vulgariseren en bij de landbouwbevolking te verspreiden. De voornaamste manieren om dit te bewerkstelligen was het gratis verschaffen van advies en het geven van voordrachten die op zo’n manier waren ingericht dat jaarlijks een volledig overzicht van een bepaalde tak van de landbouwwetenschappen of de landbouwpraktijk doorlopen was. De rijksagronomen droegen ook de verantwoordelijkheid voor de inrichting en begeleiding van proef- en demonstratievelden. [1]
De rijksagronomen waren over het hele Belgische platteland werkzaam. Elk van de rijksconsulenten had een bepaalde regio onder zijn bevoegdheid. Ze werden zoveel mogelijk gerekruteerd om te werken in de streek waarvan ze zelf afkomstig waren, zodat een persoonlijke relatie met hun doelpubliek kon worden opgebouwd. In 1896 vervoegden ook rijkszuivelconsulenten het korps en in 1909 werden ook tuinbouwconsulenten benoemd. In 1914 telde het korps al dertig voorlichters. Na de Eerste Wereldoorlog werden ook veeteeltconsulenten en landbouwhuishoudkunde-consulenten aangesteld. De rijksagronomen dienden een diploma in de landbouwwetenschappen te bezitten. Het aantal consulenten met een diploma van de katholiekgezinde Leuvense landbouwschool waren om politiek redenen in de meerderheid, maar er waren ook burgerlijk ingenieurs en afgestudeerden van het Rijkslandbouwinstituut van Gembloux, de Rijksveeartsenijschool van Kuregem en de tuinbouwscholen van Gent en Vilvoorde.
Bibliografie
- Segers, Yves en Van Molle, Leen,Leven van het land: boeren in België, 1750-2000, Leuven, 2004, 91.
- Van Molle, Leen,, Katholieken en Landbouw. Landbouwpolitiek in België 1884-1914, Leuven, 1989, 119-121 en 279.
Noten
- ↑ In september 1885, gelijktijdig met de officiële inrichting van het agronomenteam, werd ook de inrichting van proefvelden in elke regio geordonneerd.
