Difference between revisions of "Massau, Junius (1852-1909)"

Revision as of 12:54, 10 January 2012

Wiskundige en ingenieur, geboren te Gosselies op 9 april 1852 en overleden te Gent op 10 februari 1909.

Biografie

Junius Massau werd geboren te Gosselies op 9 april 1852 als zoon van een touwslager. Hij volgde middelbaar onderwijs aan de middelbare school van Gosselies. In 1866, werd hij toegelaten tot de tweede wetenschappelijke klasse van het Koninklijk Atheneum van Bergen.^[1]
In 1868 ontving hij de ereprijs voor wiskunde bij de algemene wedstrijd van athenea en colleges.^[2]
In oktober van hetzelfde jaar startte hij met zijn ingenieursstudies aan de Rijksuniversiteit van Gent aan de Ecole du Genie civile. Hij werd lauraat van de universitaire wedstrijd van 1873-1874. Hij schreef hiervoor een bijdrage over de theorie van de gyroscoop.^[3] In 1874 studeerde hij af en werd toegelaten tot de administratie van bruggen en wegen als onderingenieur.^[4] Hij was tot 1876 adjunct van de ingenieur die het arrondissemnt Gent-Oudenaarde onder zijn bevoegdheid had. In hetzelfde jaar werd hij belast met de dienst van het arrondissemtn Marche en in 1877 werd hij verantwoordelijk voor het tweede arrondisssement van Namen.^[5] Hij verliet echter de administratie van bruggen en wegen niet volledig. Hij werd door een Koninklijk Besluit op 21 december 1878 op non-actief geplaatst, maar hij doorliep toch de hiërarchie en werd op 19 december 1908 inspecteur-generaal.^[6] Hij werd in 1878 aangesteld als docent aan de Rijksuniversiteit van Gent. Hij doceerde de rationele (theoretische) mechanica en de mechanica der machines. In 1882 kwamen daar de oefeningen in de mechanica aan de Normaalschool voor Wetenschappen bij. Zijn leeropdracht werd nog verder uitgebreid met de oefeningen in de wiskundige analyse, waarvoor professor Paul Mansion vrijstelling had gevraagd. Toen Gustave-Léonard Van de Mensbrugghe ontheffing bekwam voor de cursussen analytische mechanica en hemelmechanica werden deze eveneens bij de leeropdracht van Massau gevoegd. Op 6 oktober 1884 werd hij aan de Universiteit van Gent gewoon hoogleraar.^[7] In 1892 werd hij ook belast met de cursus grafostatica.^[8] Zijn lessen over grafostatica waren grotendeels gebaseerd op zijn publicatie: Mémoire sur l'intégration graphique et ses applications.^[9]
In 1894 ontving hij de vijfjaarlijkse prijs voor de natuurwetenschappen en wiskunde.^[10]
Hij zetelde vanaf 1896 tot 1907 in de gemeenteraad van de stad Gent.^[11]
Hij was getrouwd met Josephine Vander Pluym.^[12]
Hij werd op 15 december 1902 verkozen tot corresponderend lid van de Académie royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique .
Hij was van 1902 tot 1905 voorzitter van de "Association des ingénieurs sortis des écoles spéciales de Gand".^[13]
Hij werd in 1893 Ridder in de Leopoldsorde en in 1905 Officier in dezelfde Orde.^[14]
Hij overleed aan de gevolgen van een longontsteking op 10 februari 1909.^[15]

Werken

De toegepaste analyse is ook verduidelijkt door Junius Massau. We danken aan hem de creatie van de ‘grafische integratie’, waarvan de toepassing zich uitstrekt tot de partiële differentiaalvergelijkingen. Hij was tevens een van de grondleggers van de ‘theorie der rekentafels’ of de ‘nomografie’, die tot doel heeft de numerieke berekeningen te vervangen door grafische tafels die in een oogopslag de resultaten geven. Massau's werken kregen een voorname plaats in de Cours de géométrie de l'Ecole polytechnique van Maurice d'Ocagne (1862-1938). Hij is een van de meest geciteerde auteurs in het beroemde traktaat over praktische analyse van Friedrich Adolf Willers (1893-1959).^[16]
Massau pastte vectoren toe in de dynamica, waar hij onder andere het moment van een kracht op vectoriële wijze definieert.
Naast de reeds vermelde Mémoire sur l'intégration graphique et ses applications die hij tussen 1878 en 1884 onder de vorm van een vijftal uitgebreide artikels publiceerde, verschenen tussen 1900 en 1904 vijf artikelen onder de titel: Mémoire sur l'intégration graphqiue des équations aux dérivées partielles. Al deze artikelen verschenen in het tijdschrift van de "Association des Ingénieurs sortis des écoles spéciales de Gand".^[17]

Cursussen
Hij publiceerde een autografie van zijn Cours de mécanique, die drie uitgaven uitkende. De derde uitgave die verscheen tussen 1891 en 1896 bevatte uitgebreide aanvulling over vectorrekening.
Het was zijn bedoeling om de lessen over analytische mechanica en hemelmechanica die hij doceerde ook uit te geven. Hij overleed echter voordat het kon worden gepubliceerd.^[18]

Publicaties

• Korte lijst met publicaties in: Bureau, Florent, "Junius Massau", In: Annuaire ARB, jaargang 1967, p. 40-44.
  

Bibliografie

• Bureau, Florent, "Junius Massau", In: Annuaire ARB, jaargang 1967, p. 3-39.
• Tournes, Dominique, "Junius Massau", In: Nouvelle Biographie Nationale, vol. 9, p. 266-269.
• Mertens, Robert A., "Maussau, Junius", in: Nationaal Biografisch Woordenboek, vol. 17, kol. 436-441.
• Bureau, Florent, "Junius Massau", in: Florilège des sciences en Belgique, 1968, p. 133-157.
  

Nota’s

1. ↑ Mertens, Robert A., "Maussau, Junius", in: Nationaal Biografisch Woordenboek, vol. 17, kol. 436.
2. ↑ Mertens, Robert A., "Maussau, Junius", in: Nationaal Biografisch Woordenboek, vol. 17, kol. 437.
3. ↑ Mertens, Robert A., "Maussau, Junius", in: Nationaal Biografisch Woordenboek, vol. 17, kol. 437.
4. ↑ Tournes, Dominique, http://www2.academieroyale.be/academie/documents/FichierPDFNouvelleBiographieNational2111.pdf#page=272 "Junius Massau"], In: Nouvelle Biographie Nationale, vol. 9, p. 266.
5. ↑ Mertens, Robert A., "Maussau, Junius", in: Nationaal Biografisch Woordenboek, vol. 17, kol. 438.
6. ↑ Bureau, Florent, "Junius Massau", in: Florilège des sciences en Belgique, 1968, p. 138.
7. ↑ Mertens, Robert A., "Maussau, Junius", in: Nationaal Biografisch Woordenboek, vol. 17, kol. 438.
8. ↑ Bureau, Florent, "Junius Massau", in: Florilège des sciences en Belgique, 1968, p. 137.
9. ↑ Mertens, Robert A., "Maussau, Junius", in: Nationaal Biografisch Woordenboek, vol. 17, kol. 438.
10. ↑ Bureau, Florent, "Junius Massau", in: Florilège des sciences en Belgique, 1968, p. 138.
11. ↑ Tournes, Dominique, http://www2.academieroyale.be/academie/documents/FichierPDFNouvelleBiographieNational2111.pdf#page=272 "Junius Massau"], In: Nouvelle Biographie Nationale, vol. 9, p. 267.
12. ↑ Mertens, Robert A., "Maussau, Junius", in: Nationaal Biografisch Woordenboek, vol. 17, kol. 436.
13. ↑ Tournes, Dominique, http://www2.academieroyale.be/academie/documents/FichierPDFNouvelleBiographieNational2111.pdf#page=272 "Junius Massau"], In: Nouvelle Biographie Nationale, vol. 9, p. 267.
14. ↑ Bureau, Florent, "Junius Massau", in: Florilège des sciences en Belgique, 1968, p. 138.
15. ↑ Bureau, Florent, "Junius Massau", in: Florilège des sciences en Belgique, 1968, p. 138.
16. ↑ Mawhin, Jean, "De wiskunde", in: Robert Halleux, Geert Vanpaemel, Jan Vandersmissen en Andrée Despy-Meyer (red.), Geschiedenis van de wetenschappen in België 1815-2000, Brussel: Dexia/La Renaissance du livre, 2001, vol. 1, p. 108.
17. ↑ Mertens, Robert A., "Maussau, Junius", in: Nationaal Biografisch Woordenboek, vol. 17, kol. 439.
18. ↑ Mertens, Robert A., "Maussau, Junius", in: Nationaal Biografisch Woordenboek, vol. 17, kol. 439.