Interuniversitair Instituut voor Kernwetenschappen-Institut Interuniversitaire des Sciences nucléaires
Historiek
Kort na de bevrijding kreeg een commissie, voorgezeten door Frans Van den Dungen, de opdracht de mogelijkheden voor het onderzoek in verband met kernenergie te bestuderen. Deze commissie kwam tot de conclusie dat de Belgische inspanningen voor de oorlog niet veel hadden opgeleverd. Er werden twee opties naar voren geschoven: de vorming van een nieuwe nationale instelling of de ondersteuning van de bestaande universitaire laboratoria door het bevorderen van de samenwerking. Er werd gekozen voor de tweede oplossing. Volgens deze richtlijn werd in 1947 het Interuniversitair Instituut voor Kernfysica opgericht, een feitelijke vereniging onder leiding van de directeur van het NFWO Jean Willems en van Marc de Hemptinne. Deze instelling steunde het fundamenteel onderzoek maar ook de meer op toepassing gerichte onderzoeken.
In 1951 werd het Interuniversitair Instituut voor Kernfysica vervangen door het Interuniversitair Instituut voor Kernwetenschappen. Deze organisatie heeft tot doel de wetenschappelijke studies en het onderzoek die verband houden met de kernwetenschappen - met uitzondering van de toepassingen - in België op te zetten, te bevorderen en te coördineren door steun aan onderzoekers te verlenen, om hen toe te laten zich aan wetenschappelijk onderzoek te wijden, en aan instellingen om onderzoekseenheden uit te rusten of te laten functioneren.
De instelling bleef nauw geassocieerd met het NFWO want de directeur (Jean Willems) en de secretaris-generaal (Max Fréson) waren dezelfde in beide instellingen en ze deelden hetzelfde gebouw. De rectoren van de vier Belgische universiteiten, van de Faculté polytechnique (Bergen) en van de Koninklijke Militaire School zetelden in de Raad van Bestuur.
De kredieten werden verstrekt door het Ministerie van Openbaar Onderwijs en vervolgens, vanaf 1952, door het Commissariaat voor Atoomenergie, dankzij de winsten uit de verkoop van uranium aan de Verenigde Staten.
In het kader van het Koninklijk Besluit van 18 januari 1965 ontvangt het Interuniversitair Instituut voor Kernwetenschappen
(IIKW) een federale toelage van het federale Ministerie voor Economische Zaken en Energie. (Overeenkomst van 12/4/1965).
Momenteel is het Internuniversitair Instituut een geassocieerd fonds van het NFWO en ontvangt het net als FWO financiële bijdragen van de Federale Overheid.
Het toegepast onderzoek, voornamelijk met betrekking tot de reactoren werd losgemaakt van het Interuniversitair Instituut voor Kernwetenschappen en ondergebracht bij het in 1952 opgerichte Studiecentrum voor de Toepassingen van Kernenergie. Dit werd in 1957 het Studiecentrum voor Kernenergie.[1]
Wetenschappers
- Sévérin Amélinckx
- Carl Grosjean
- Maurice Nuyens, voormalig diensthoofd.
- Marc de Hemptinne
- Robert Antoine Mertens
- Frans Van den Dungen
Nota’s
- ↑ Marage, Pierre,"De kernfysica en de deeltjesfyscia", In:Geschiedenis van de wetenschappen in België, 1815-2000 onder leiding van Robert Halleux, vol 2, Brussel, Dexia/La Renaissance du Livre, 2001, p.88-89.
